Konkurs piękności
"Out of Context - for Pina" - chor: Alain Platel - 20. Maltafestival w PoznaniuTancerze wyszli z widowni. Weszli na scenę jak do sali prób. Zdjęli cywilne ubrania i zaczęli... Trudno jednak to nazwać próbą
Alain Platel w najnowszym spektaklu "Out of Context - for Pina" bada możliwości fizyczne tancerzy. Ruch, który oni proponują jest ekstremalny zarówno wtedy, gdy drgają tylko mięśnie lub drobne części ciała i wtedy, kiedy w ruch wprawiany jest cały organizm. Tu nie ma miejsca na udawanie, na markowanie. Ruch sprawia wyraźny ból i cierpienie. Ruch sprawi im także radość i przyjemność. Tancerze są w tym ruchu prawdziwi. Oczarowali mnie niebywałą techniką i perfekcją. Świadomość i precyzja ruchu - wierzę - idzie w parze z emocjami.
Platel uruchamia rewelacyjnie tancerzy. Wystarczą im minimalistyczne dźwięki, odkształcone motywy powszechnie znanych utworów, aby budować napięcia dramaturgiczne, w których wykrzywiony śmiech przechodzi w ból istnienia, codzienność ruchu w coś, co trudno zwerbalizować, bo nie chcę nadużywać wielkich słów. Platel wreszcie używa różnych technik i stylów tańca, modernizując je, zniekształcając najczęściej, aby stworzyć własny język. Najpiękniejszy był w sekwencji środkowej, inspirowanej wielkimi przebojami. Pokazał bowiem , że śmiech w teatrze tańca ma takie same prawa jak powaga.
W trakcie oglądania spektaklu przypomniał mi się wiersz Wisławy Szymborskiej: "Konkurs piękności męskiej", w którym noblistka na pozór opisuje i kpi z konkursu kulturystycznego, by dojść do konstatacji, że w odróżnieniu od antyku - gdzie dbano o konkretny rozwój ciała i ducha, w czasach nam współczesnych ciało staje się ważniejsze... Tancerze skończyli, ubrali się i wyszli.
