Niezależny od trendów epoki
"Wariat i zakonnica" - 2. Lato w Malarni 2013Przestrzeń spektaklu to cela zakładu dla umysłowo chorych. Główny bohater, Walpurg to poeta, który buntuje się przeciwko wiążącemu jednostkę systemowi.
Artysta tęskni do śmierci, ale narzucone przez jego katów ograniczenia i lekarstwa zrobiły z niego tylko „żywego trupa", gdyż nieskończenie dobre społeczeństwo „dba o to, by nie przestał się męczyć przedwcześnie". Inscenizacja dramatu oparta jest na redukcji środków scenicznego wyrazu do minimum. Pomaga w tym nie tylko specjalnie skomponowana muzyka ale i podporządkowanie ruchu scenicznego euklidesowskim regułom. Elementy znane już w teatrze antycznym łączą się ze współczesnymi technologiami uzupełniając pełną ekspresji grę aktorską. Stworzona w ten sposób oryginalna przestrzeń wprowadza widza w swoisty mikrokosmos, który nie tylko pozwala na odmienne postrzeganie czasu ale pokazuje też z nowej perspektywy wieczną problematykę ludzkiego ego.
Dramat Witkiewicza należy do klasyki, z którą mierzyło się już wielu reżyserów. Wizja Biragi konsekwentnie skupia się na gradacji napięcia emocjonalnego między sceną a widzem po raz kolejny udowadniając, że dobry tekst literacki jest niezależny od trendów epoki w której powstał i pozostaje inspiracją dla pokoleń. Biorąc pod uwagę, że tempo życia jest dziś dużo szybsze niż w czasach Witkacego takie przypomnienie relacji między jednostką i społeczeństwem pomaga zrozumieć, że nawet jeśli powstały nowe kanały komunikacyjne i formy przekazu, to treść komunikatów pozostała niezmienna.
