Nigdy nie było żadnego Hamleta

Nowy spektakl Teatru Pieśń Kozła to twórcza interpretacja szekspirowskiego dramatu. „Hamlet – komentarz" jest utrzymany w surowym tonie, który podkreśla oszczędna scenografia zbudowana na efektownych metalowych rekwizytach, maskach oraz lustrach multiplikujących sensy, a także klasztorne wnętrze siedziby Teatru, gdzie odbyła się premiera. - Szekspir napisał dramat, który można analizować i interpretować na setki sposobów. Nas najbardziej zainteresowały źródła wojny, przemocy i wykorzystania – mówi Grzegorz Bral, reżyser i dyrektor Teatru Pieśń Kozła. W premierowym spektaklu rodzina stanowi chór, na tle którego występują protagoniści. Na scenie zobaczyliśmy łącznie 16 aktorów. Na poziomie sensualnym imponujące jest to, że tylko za pomocą głosów aktorów oraz ciał i ruchu można przekazać taki ładunek wrażeń, odczuć i emocji.

Co stanowi tytułowy komentarz?

Na potrzeby inscenizacji powstało 15 pieśni, z których każda stanowi komentarz do oryginalnego tekstu Williama Szekspira. Widzowie usłyszeli m.in. „Requiem dla Ofelii", „Oswojenie" czy pieśń „Gertruda" wykonaną przez tytułową bohaterkę. Za dramaturgię odpowiada Alicja Bral, która pracowała z aktorami podczas prób. Tekst spektaklu powstawał w procesie, podobnie jak muzyka, którą skomponowali wspólnie Jean-Claude Acquaviva i Maciej Rychły. Ona również stanowi tytułowy komentarz, który oznacza bardzo nowatorskie i oryginalne podejście to interpretacji dramatu.

Hamlet pozbawiony tożsamości

Akcja spektaklu rozgrywa się dwa miesiące przed właściwą akcją dramatu, czyli w noc zabójstwa starego króla. Noc ta przeradza się w czuwanie, rodzaj "szekspirowskich Dziadów". Na scenie pojawiają się postaci obecne oraz nieobecne na kartach dramatu Szekspira . Reżyser Grzegorz Bral wskazuje na to, że źródeł faktycznego dramatu należy upatrywać wcześniej, dokładnie w chorych założeniach rodziny, która ma swoje założenia względem dziecka – Hamleta – i bezwzględnie stara się je egzekwować. Dlatego główny bohater jest pozbawiony tożsamości. W zamyśle interpretacyjnym Alicji Bral nie ma on nawet własnego imienia. Zostaje wtłoczony w schemat, wedle którego musi żyć i nie jest w stanie mu się przeciwstawić. Ze sceny pada pytanie o to, jak żyć, gdy nie można być sobą lub nawet odkryć samego siebie. – Hamlet to człowiek naszych czasów, który z góry ma narzuconą mnogość zadań i powinności oraz nie tylko utracił własną tożsamość, ale także instynkt wołania o nią – mówi Grzegorz Bral.

Reżyser przygląda się temu, co dzieje się w głowach bohaterów i snuje przypuszczenia, co doprowadziło do tragedii. Dostrzega rodzące się w postaciach natomiast bolesne tajemnice. Powstał spektakl o energii, która domaga się ujawnienia, a postać Hamleta jest jej medium. – Nasz komentarz ma na celu także pokazanie, że nie tylko miecze potrafią zranić. Czasem słowa są bardziej niebezpieczne niż sztylety. To właśnie słowami Hamlet zabija najbliższych – mówi Alicja Bral, dramaturg spektaklu.

„Hamlet - komentarz" powstał dzięki wypracowanej przez Teatr Pieśń Kozła „metodzie koordynacji". Reżyserowi zależało, aby wszystkie elementy – scenografia, obrazy, kostiumy, teksty, muzyka, taniec – przeniknęły się nawzajem, by stać się spójną całością.

Premierowy spektakl zakończyły długie owacje na stojąco. Teatr zaplanował cztery premierowe przedstawienia „Hamlet – komentarz" 2, 3 i 11, 12 lipca.

Z kolei 8 i 9 lipca będzie można zobaczyć „Wyspę" na podstawie „Burzy" Szekspira. Tym spektaklem 27 lipca Teatr Pieśń Kozła otworzy Międzynarodową Konferencję Szekspirologów w Gdańsku – „Wyspę" zobaczy prawie 200 specjalistów z całego świata.