Nowe wydarzenia w Teatrze Starym

W piątek 21.11 na deskach Teatru Starego w Lublinie zagości Wrocławski Teatr Współczesny ze sepktaklem "Gałgan", w którym siostra z niewidomym bratem snują muzyczno-kryminalną opowieść o domu rodzinnym o mamie, która pewnego dnia została znaleziona na kuchennej podłodze martwa i tacie, który pojawił się, aby opiekować się osieroconymi dziećmi, lecz był dla nich kimś obcym, znanym tylko z nazwy, nie z imienia. Rodzeństwo nieustannie konstruuje opowieść o przeszłości.

Z czasem tracimy rozeznanie czy traumatyczna relacja jest prawdziwa, – czy to gra fantazji uruchomiona po to, aby sprawdzić na nas własną wiarygodność, umiejętność przeforsowania istotnej dla siebie wersji przeszłości. Dwójka aktorów wciąga nas w środek przedstawienia o widzeniu i nie-widzeniu, ujawnianiu i pomijaniu, przywoływaniu i wypieraniu. O pamięci. W ich wspomnienie rodzinne łatwo zacząć bezwiednie wlewać własne wspomnienia, również te, które chcielibyśmy zapomnieć. Niestety opanowanie sztuki zapominania jest trudniejsze niż to, czego nauczyliśmy się na początku – sztuki zapamiętywania. Za dużo już wiemy.

„Pierwsze było spotkanie z książkami Draaismy – mówi Ewelina Marciniak. – Najpierw z „Machiną metafor". To była książka o pamięci. A potem przeczytałam „Fabrykę nostalgii" o tym, jak w miarę upływu lat inaczej pamiętamy pewne rzeczy, jak na starość dokładnie pamiętamy nasze dzieciństwo, a zapominamy to, co zdarzyło się wczoraj. To mnie bardzo zainteresowało. [...] Zaczęłam czytać inne jego książki, trafiłam na „Księgę zapominania", po której już wiedziałam, że chcę zajmować się pamięcią, pamięcią i jeszcze raz pamięcią w takiej perspektywie, jak Douwe Draaisma ją prezentuje. [...] Bardzo tęskniłam za kryminałem. Zaczęłam pracę w teatrze „Zbrodnią" – kryminalną historią Gombrowiczowską. Zabawa w kryminał bardzo mi się podoba i teraz, po dwóch latach doświadczenia w teatrze, wracam do tego gatunku. Jednak dziś smakuje on już troszkę inaczej".

spektakl inspirowany książkami Douwe Draaismy
reżyseria: Ewelina Marciniak
scenografia i kostiumy: Marzena Czaniecka
muzyka: Grzegorz Dowgiałło
asystent kompozytora: Marcin Nenko
reżyseria świateł: Tadeusz Perkowski
inspicjentka, suflerka: Halina Lis-Olszewska
występują: Maria Kania, Grzegorz Dowgiałło (gościnnie)

Czas trwania spektaklu: 80 minut (bez przerwy)

Natomiast w niedzielę 6.12 Teatr Stary zaprasza na koncert "Lutosławski, Tuwim. Piosenki nie tylko dla dzieci" Dorota Miśkiewicz i Kwadrofonik. W programie koncertu: „Kotek", „O panu Tralalińskim", „Ptasie plotki", „Idzie Grześ przez wieś", „Spóźniony słowik" i inne piosenki znane wszystkim dzieciom i dorosłym! Album z piosenkami, które usłyszymy podczas koncertu uzyskał status Złotej Płyty oraz nominację do Fyderyka.

Prezentowane podczas koncertu piosenki, mające często formę zabawnych, rymowanych opowiastek, bawią i uczą najmłodszych, są dla nich podróżą do magicznych dźwięków wydobywanych z kilkudziesięciu instrumentów (m.in. fortepianów, marimby, ksylofonu, cajonu, cymbałów, udu, kalimby, gongów...). Dorosłym odbiorcom koncert daje natomiast możliwość poznania typowej dla Lutosławskiego nowoczesnej harmonii i umożliwia powrót do czasów, gdy wyobraźnia była nieograniczoną siłą, a bajki zawsze kończyły się dobrze. Elementem uatrakcyjniającym koncert są pobudzające wyobraźnię wizualizacje artystki Jago VJ.

DOROTA MIŚKIEWICZ - Muzykę na wdrukowaną w geny. Jej ojciec, Henryk Miśkiewicz to znany saksofonista jazzowy, brat Michał to perkusista. Dorota rozpoczęła swoją muzyczną drogę jako uczennica w klasie skrzypiec, ale bardzo szybko zrozumiała, że jedyny instrument, jakiego potrzebuje, to jej własne struny głosowe. Ilość projektów, kolaboracji, sesji, koncertów, w jakie angażowała się przez lata swojej obecności na scenie jest niezliczona. Równie nieprzebrana jest ilość gatunków muzycznych, przez które podróżowała. Zakotwiczona w jazzie, wypływała jednak na szerokie wody eksperymentów – zarówno na te bardziej egzotyczne, jak i bliższe polskim brzegom. Jest jedyną, obok Kayah, polską wokalistką, która nagrała duet z Cesarią Evorą. Współpracowała z Nigelem Kennedym, Janem Ptaszynem Wróblewskim, legendą polskiego jazzu Włodzimierzem Nahornym. Choć może to dziwić – znalazła też czas, żeby regularnie nagrywać solowe albumy – „Dorota Miśkiewicz Goes to Heaven – Zatrzymaj się" w 2002 roku, „Pod rzęsami" w 2005 i „Caminho" w 2008. W 2012 roku wydała czwartą, autorską płytę, „Ale".

KWADROFONIK "Muzyki Kwadrofonika nie da się określić jednym słowem, żadna etykietka nie wydaje się odpowiednia. Ale słucha się jej znakomicie."
Rzeczpospolita

Zespół powstał w 2005 roku w wyniku połączenia dwóch duetów: perkusyjnego i fortepianowego. To jedyny taki kwartet w Polsce i jeden z niewielu na świecie. Wspólnie wykonują muzykę XX i XXI wieku, utwory komponowane specjalnie dla zespołu, m.in. Różnię Wojciecha Ziemowita Zycha 2010, DFRGMNTD Wojciecha Blecharza 2013, Wstęgę Moebiusa Macieja Jabłońskiego 2013, transkrypcje utworów symfonicznych m.in. Harnasie Karola Szymanowskiego, a także kompozycje, które są efektem pracy całego kwartetu. Ich Projekt Folklove – opracowania pieśni ludowych – spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem na 9. Festiwalu Muzyki Folkowej „Nowa Tradycja" na którym muzycy otrzymali Grand Prix, Nagrodę Prezydenta Miasta Warszawy i „Burzę Braw"- Nagrodę Publiczności. Krytycy uznali zespół za odkrywczy i wytyczający nowe tory w muzyce folk.

W 2007 roku Kwadrofonik został laureatem prestiżowej Nagrody Specjalnej 3. Konkursu Europejskiej Unii Radiowej EBU "Svetozar Stracina" w Bratysławie. Nagroda za nowoczesność, innowacyjność i wierność tradycji przyznana została po raz pierwszy w historii tego konkursu. Kwartet jest też laureatem Folkowego Fonogramu Roku - nagrody fonograficznej za najlepszą płytę folkową.
W 2010 po raz pierwszy zaprezentowali projekt „Byłem tu. Fryderyk" który jest muzycznym kolażem inspirowanym utworami Chopina, muzyką tradycyjną i współczesnymi technikami wykonawczymi. Na Festiwalu Warszawska Jesień w tym samym roku wykonali monumentalny utwór „Różnia" Wojciecha Ziemowita Zycha napisany specjalnie dla zespołu. Była to najbardziej oczekiwana premiera tej edycji festiwalu.
Muzycy koncertowali w wielu miastach Polski, Europy, na Bliskim i Dalekim Wschodzie i w obu Amerykach. Zespół jest doceniany przez publiczność nie tylko za wysoki poziom wykonawczy, ale także za zaskakujące pomysły wykorzystania instrumentów perkusyjnych I fortepianów. Warto dodać, że koncerty te stają się pięknymi widowiskami, w czasie których muzycy wykorzystują kilkadziesiąt instrumentów.

JAGO VJ (JAGODA CHALCIŃSKA) - Artystka wizualna, producentka video, VJ-ka, filmoznawczyni i scenarzystka. Wykorzystując swoje wykształcenie i doświadczenie w połączeniu z wrodzonym zamiłowaniem do muzyki, tworzy oprawę wizualną występów muzycznych i teatralnych, a także videoklipy i filmy eksperymentalne. Od lat konsekwentnie rozwija się w dziedzinie video-art, VJ-ingu i wizualno-muzycznych performance'ów. Zaowocowało to najpierw zajęciem pierwszego miejsca w najważniejszym polskim konkursie sztuki VJ-skiej, Videozone VJ Contest w Jaworznie, a w dalszej kolejność udziałem w prestiżowych wydarzeniach, festiwalach i wystawach w Polsce i za granicą.

Zespół wystąpi w składzie:
Dorota Miśkiewicz – śpiew
Emilia Sitarz – fortepian
Bartłomiej Wąsik – fortepian
Magdalena Kordylasińska – instrumenty perkusyjne
Miłosz Pękala – instrumenty perkusyjne
Jagoda Chalcińska (Jago Vj) - wizualizacje

Bilety:
I miejsca: 40 zł- normalne, 30 zł - ulgowe
II miejsca: 30 zł – normalne, 20 zł - ulgowe,
III miejsca: 20 zł – normalne, 10 zł – ulgowe