Popularność nie jest celem mojej pracy

- Byłem tak zdenerwowany, że od razu zarządziłem przerwę. Naprawdę to przeżywałem, ponieważ wiedziałem, że uczenie innych niesie z sobą wielką odpowiedzialność. Mówić o tym, jak wygląda ten zawód, na czym polega, jak się do niego zabrać, to jedno. Jednak najistotniejszy jest gust. Zarazić swoim gustem młodych ludzi - to wielkie wyzwanie.

Czuje pan, że stal się już dla swoich studentów mentorem?

- Nie wiem, na pewno nie jest to mój cel. Natomiast, gdyby okazało się, że studenci lubią spotkania ze mną, byłoby dobrze. W końcu po to to robię.

Dlaczego ostatnio tak rzadko występuje pan w serialach i w filmach?

- Wychodzę z założenia, że żadna praca nie hańbi. Nie jest więc tak, że mam negatywny stosunek do pracy z kamerą. Gdy byłem mały, leciały seriale: "Doktor Ewa" "Daleko od szosy", "Droga". Do dziś je pamiętam. Dzięki temu wiem, że jeżeli podchodzi się do pracy rzetelnie i uczciwie, to nie ma znaczenia, czy gra się w teatrze, kabarecie czy w serialu. Do siebie i do sztuki trzeba podchodzić poważnie.

To znaczy, że to, co teraz dzieje się w filmie, nie interesuje pana?

- Nie interesują mnie złe scenariusze. Jeżeli któryś mnie zainteresuje, wchodzę w dany projekt. Polega to na uczciwej pracy i współpracy. Jeśli znajdę się w miejscu, w którym panuje pośpiech i bałagan, wycofuję się z niego.

A co z propozycjami telewizyjnymi?

- Mam tak dużo pracy, która mnie interesuje i daje mi satysfakcję, że nie muszę się rozglądać, chodzić, prosić, narzucać się. To jest zawsze krępujące dla wszystkich. Oczywiście, mam pojęcie, co się dzieje dookoła mnie. Najmniej czasu w swoim życiu spędzam przed telewizorem, a to oznacza, że nie ma tam ciekawej propozycji.

O pracę w zawodzie aktorskim jest szczególnie trudno. Czy dziś zdecydowałby się pan, aby uprawiać ten zawód?

- Ze mną było tak, że niekoniecznie chciałem być aktorem. Dziś mam ogromną radość z tego, że stało się tak, a nie inaczej. Gdybym teraz był młody i nie miał tego rozumu, który mam, to pewnie nie zdecydowałbym się na to, aby zostać aktorem. W dzisiejszych czasach zdobycie pracy w tym zawodzie to horror.

Aktorstwo wiąże się z popularnością. To panu pomaga czy przeszkadza?

- Nie przeszkadza mi to. Przede wszystkim - jest to bardzo miłe. Popularność jest dowodem na to, że to, co robię, nie trafia w próżnię. Krępujące bywa to tylko wtedy, gdy na przykład jestem na plaży w kąpielówkach, a ktoś prosi mnie o zdjęcie z autografem. Chciałbym jednak zaznaczyć, że popularność nie jest celem mojej pracy.