Premierowy spektakl butoh

W ramach cyklu „Japońscy mistrzowie butoh – prezentacje" organizowanego przez fundację Pompka i objętego patronatem przez Ambasadę Japonii, do Polski przyjeżdża kolejny tancerz butoh – Atsushi Takenouchi. Tym razem jego przyjazd wiąże się z premierą spektaklu „Jedność" i międzynarodowymi warsztatami. W krótkim tekście napisanym przez artystę jako rodzaj komentarza do spektaklu można przeczytać m.in.: Taniec celebruje wszystkie życia i śmierci, noce i dnie, ciemność i światło, niebo i ziemię, ogień i wiatr, morze i góry, także ciebie i mnie, nas wszystkich. Taniec sprawia, że wszystko staje się jednością. Taniec to ceremonia wszystkich tych zaślubin. Taniec to jeden kwiat.

Jedność ducha, ciała i umysłu w tańcu daje widzom możliwość uczestnictwa w bezgranicznej i ponadczasowej podróży do uniwersalnego źródła bytu. W trakcie spektaklu szczupłe ciało artysty emanuje energią udzielającą się widowni, a światło i niezwykła muzyka, przypominająca dźwięki zasłyszane w naturze, dopełniają wrażenie doświadczania żywego obrazu. Umiejętność przełożenia pełnego spektrum ludzkich uczuć na minimalistyczny a jednocześnie niezwykle silny w odbiorze język butoh dana jest tylko mistrzom po latach osobistych i głębokich poszukiwań. Atsushi Takenouchi jest jednym z nich.

Butoh od lat jest w spektrum zainteresowania fundacji. Organizujemy warsztaty, spektakle, dzięki wsparciu Instytutu Muzyki i Tańca oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego wydaliśmy książkę „Świat butoh Kazuo Ohno". Atsushi Takenouchi jest trzecim artystą zapraszanym w cyklu Japońskich Mistrzów po Yukio Wagurim i Yoshito Ohno, autorze książki – mówi Anita Zdrojewska, organizatorka wydarzeń.

Cykl „Japońscy mistrzowie butoh – prezentacje" to prawdziwa gratka dla poszukiwaczy interesujących zjawisk w kulturze i sztuce. W tym przypadku jest to BUTOH – kontrkulturowa forma tańca powstała w Japonii pod koniec lat 50-tych. Jej twórcami byli Tatsumi Hijikata (1928-1986) i Kazuo Ohno (1906-2010!). Jak pisze prof. Kosiński – wicedyrektor Instytutu Teatralnego, butoh to nie tylko i nie tyle specyficzny styl tańca, współczesny gatunek performatywny czy określony typ treningu, ale całościowa postawa, łącząca specyficzny sposób pracy, estetykę, dramaturgię, filozofię. Powstałe przez połączenie tradycji i inspiracji z Wschodu i Zachodu, zarazem wciąż otwarte na inwencje twórców, stanowi swoiste odbicie złożoności współczesnej kultury globalnej, a jednocześnie pozwala na wyjście poza jej ograniczenia.

Atsushi Takenouchi dołączył do grupy „Hoppo-Butoh-ha" na Hokkaido w 1980 r. Jego ostatnie wspólne przedstawienie z grupą – „Takazashiki"(1984) – było opracowane przez twórcę butoh Tatsumi Hijikata. Atsushi rozpoczął swą własną drogę „Jinen Butoh" w 1986; stworzył m.in. spektakle solo „Itteki", „Ginkan" łączące uniwersalny obraz natury, ziemi, czasów odległych i impresji chwili, spotkania z ludźmi i otoczeniem. Z projektem JINEN odbył trzyletnią podróż po Japonii, wykonując w tym czasie 600 improwizacji (1996-1999). Wówczas też uczył się u twórcy butoh Kazuo Ohno i jego syna – Yoshito. Od 2002 przebywał głównie w Europie, współpracując z tancerzami i aktorami z Francji, Polski, USA i innych krajów. Występował na festiwalu w Avignon, na Paris Butoh Festival i New York Butoh Festival, na których prezentował swe spektakle solo. W tym samym czasie pracował też w filmie. Ostatnia praca, „Wypełniony naturą" – realizowany na Alasce i Hawajach film artystyczny o środowisku naturalnym, zdobył nagrodę "Best of the Fest" na Martinique International Film Festival i przeszedł oficjalną selekcję Festiwalu w Wenecji.

Hiroko Komiya – obrazy pochodzące z powietrza, otaczającej nas przestrzeni czy tworzone przez ciało przekształca w dźwięki – bez stałej linii melodycznej czy rytmu. Są one całkiem proste, pojedyncze, towarzyszą nam podobnie jak pogoda czy najbliższe otoczenie. Używa zarówno wody i materiałów naturalnych takich jak kamień, bambus, piach, liście, muszle jak dzwonki, bębenki czy perkusję. Od 1996, pod okiem grającego na Tabla – Masahiro Besso, uczyła się gry na „instrumentach perkusyjnych" używanych w tradycyjnej muzyce hinduskiej. W 1999 rozpoczęła współpracę z tancerzem butoh Atsushi Takenouchi. W czasie warsztatów JINEN Butoh podejmuje interakcję z oddechem i ruchem uczestników. Komponuje muzykę dla tancerzy i aktorów, a także na potrzeby zajęć z dziećmi i dorosłymi osobami upośledzonymi w Japonii, Francji, USA czy Polsce. Używa też głosu w jego podstawowej, naturalnej formie. Od 2002 roku pracowała nad głosem z pieśniarzem plemiennym, poetą i perkusistą Jean C. Dussin (pieśni inuickie, afrykańskie, celtyckie, z kręgu).