Samotność między nutami
"Pendereccy. Saga rodzinna" - red. K. Janowska, P. Mucharski - Wydawnictwo LiterackieOstatnim akcentem obchodów 80. urodzin Krzysztofa Pendereckiego była premiera książki "Pendereccy. Saga rodzinna", wywiadu rzeki z Mistrzem i jego żoną Elżbietą. W siedzibie Wydawnictwa Literackiego, które ów pięknie wydany, bogato ilustrowany tom firmuje, odbyło się spotkanie z pp. Pendereckimi, prowadzone przez dziennikarza radiowej Trójki Jerzego Sosnowskiego.
Obecny był też Piotr Mucharski, który wraz z Katarzyną Janowską przeprowadził rozmowy będące treścią książki.
Kompozytor przywołał trudne początki, gdy nie mając warunków do tworzenia w mieszkaniu, siadał o godzinie 9 rano w kawiarni Jama Michalika. Z dystansem i uśmiechem opowiadał, jak to ongiś muzycy w reakcji na jego kompozycje pukali się w głowę albo odmawiali ich grania, obawiając się zniszczenia instrumentów. Z dumą - o powstałej w sześć tygodni "Pasji", która stanowiła przełomowy moment w jego twórczości, otwierając drogę w świat...
Wysłuchaliśmy także żony kompozytora, mówiącej o potrzebie kompromisu, gdy żyje się u boku tak wielkiego twórcy (- I tak praca męża stała się częścią mojego życia - komentowała 48 lat małżeństwa). Wspominała także czas, gdy brak paszportu dla małego synka zmusił małżonków do zostawienia go pod opieką babci i trwających pół roku cotygodniowych wojaży na trasie Niemcy-Kraków, w efekcie czego kompozytor, a było to już po wielkim sukcesie "Pasji", zagroził władzom, iż dalsza taka sytuacja zmusi go do emigracji.
Była okazja do poznania Mistrza sądów o przeszłości (- Nigdy nie miała kultura tak dobrych warunków rozwoju, jak w czasach PRL-u) oraz zapowiedzi na przyszłość (- Mam plany twórcze przynajmniej na 20 lat...).
Były refleksje o muzyce, jak i o umiłowanej przyrodzie: - Kocham przyrodę, kocham drzewa, mam to w genach; mój pradziadek był specjalistą od zalesiania, mój dziadek, gdy miałem 6 lat, a może mniej, uczył mnie nazw drzew po łacinie...
W tym kontekście pojawił się naturalnie dwór w Lu-sławicach i otaczający go ogromny park. Nie brakło i anegdoty o dopłacaniu jednemu z chłopów, który wcześniej sprzedał kompozytorowi ziemię, ale gdy park otoczył mur, zażądał dopłaty za cień przez ów mur rzucany.
To było urocze spotkanie. I taka, interesująca oraz lekko się czytająca jest wspomniana książka. Zachęcam do lektury - niekoniecznie tylko melomanów.
Relację ze spotkania radiowa Trójka nada 6 stycznia 2014 roku o godz. 21.
