Skarby z OFF-u
31. Przegląd Piosenki AktorskiejW pięciu wydaniach Nurtu OFF pokazano na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej już kilkadziesiąt przedstawień. Mimo że wartościowych i godnych promowania było nie więcej niż 10, a zmorą pierwszych konkursów były pokazy nieprzygotowane, wręcz amatorskie, to i tak trzeba podtrzymywać ten pomysł, bo co roku pojawiają się na OFF-ie muzyczno-teatralne perełki.
Zasady są przejrzyste. Jesienią organizatorzy festiwalu zbierają pomysły na kameralne przedstawienia. Tym razem zebrali około 70 propozycji, do realizacji wybrano osiem. Na przygotowanie artyści dostają 10 tys. zł, tyle samo mogą później wygrać w konkursie.
Co roku trafiają się na OFF-ie dwa, trzy bardzo dobre przedstawienia - dojrzałe realizacyjnie, przemyślane, świetne aktorsko, ciekawe muzycznie. Tak było w poprzednich latach w przypadku nagrodzonej "Fabryki dźwięków" Małych Instrumentów, "Stolika" Karbido oraz tych nienagrodzonych, np. "Pozytywki" Bodo Koxa i "Końca półświni" Krzysztofa Boczkowskiego. To były projekty gotowe od razu do przeniesienia na małe sceny teatrów dramatycznych.
Tak było i w tym roku. Nagrodzone przedstawienie Macieja Prusaka "Klaus Der Grosse" to bardzo dobrze skrojone widowisko. Jurorzy w uzasadnieniu pisali o udanej próbie powrotu do czasów chłopięctwa. Ale jest to także spektakl o pułapce systemu, w jaką wpada się już w dzieciństwie. Prusak w pantomimiczno-muzycznym widowisku opowiedział o uwikłaniu w konwenanse, schematyzmie zachowań i instytucjonalizacji życia. Bardzo dobrze wypadł cały zespół, ale na szczególne wyróżnienia zasłużyła jedyna kobieta na scenie - Marta Malikowska-Szymkiewicz.
Trzeba teraz zadbać, by to przedstawienie nie przepadło, by artyści mieli okazję je pokazywać publiczności. Po drugie, przydałoby się mocniej wypromować konkurs Nurtu OFF. Co roku propozycje przygotowania spektakli dostają studenci szkół teatralnych. Nie rozumiem, dlaczego młodzi adepci reżyserii i aktorstwa nie korzystają z tej okazji.
