Spotkanie z Danutą Szaflarską

Urodziła się w 1915 roku we wsi Kosarzyska na Sądecczyźnie, jako poddana cesarza Austro-Węgier Franciszka Józefa. Trwała właśnie pierwsza wojna światowa, w wyniku której Polska powróci niedługo na mapę Europy.

Mała Danusia kocha wiejskie życie, uwielbia biegać na boso po lasach, łąkach i przesiadywać nad strumieniem. Ten sielski żywot kończy się, kiedy umiera jej ojciec, i matka decyduje o wyprowadzce do Nowego Sącza, gdzie panna Szaflarska kończy szkołę, by po maturze wyjechać do Krakowa. Tam Danuta zaczyna studia w Wyższej Szkole Handlowej, ale koledzy i koleżanki studiujący w Warszawie namawiają ją, by je porzuciła i zajęła się tym, do czego jest stworzona - aktorstwem. Na szczęście Szaflarska ich słucha i wyjeżdża do stolicy, do Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej. Kończy go w roku 1939, nieszczęśliwym bardzo. Nadchodzi bowiem kolejna wojna światowa, która zastaje Szaflarską w Wilnie, gdzie młoda absolwentka PIST-u zaczyna swoją karierę w Teatrze na Pohulance. Przez kolejne lata aktorka występuje w teatrach konspiracyjnych, jest łączniczką w powstaniu warszawskim. Po wojnie gra początkowo w Starym Teatrze w Krakowie, by szybko przenieść się do Teatru Kameralnego w Łodzi i w 1949 roku powrócić do Warszawy - do Teatru Współczesnego.

Jej kolejne teatralne przystanki to Teatr Narodowy (1954-66), Teatr Dramatyczny (1966-85) i TR Warszawa, w którym gra z powodzeniem od 2000 roku do dzisiaj. Ale miłość do teatru nie była większa od miłości do filmu, szczególnie po wojnie. Szaflarska zagrała w pierwszym powojennym - dziś legendarnym - filmie Zakazane piosenki w reżyserii Leonarda Buczkowskiego, partnerował jej Jerzy Duszyński. Rola Haliny Tokarskiej przyniosła jej wielką popularność, Szaflarska znalazła się na okładce pierwszego numeru "Filmu". Dwa lata później, w roku 1948, na ekrany kin wszedł kolejny film Buczkowskiego pod tytułem Skarb, sława aktorki stała się jeszcze większa. Kiedy Szaflarska weszła w wiek dojrzały, kino nie było dla niej już tak łaskawe. Powróciła do niego w wielkim stylu dopiero jako starsza kobieta, w latach 90-tych, rolami w filmach Doroty Kędzierzawskiej: Diabły, diabły oraz Nic i powtórnie, w latach dwutysięcznych, rolą Anieli w Pora umierać. Dzisiaj, kończąc sto lat, Danuta Szaflarska nie zwalnia nawet na chwilę. Gra w filmie i teatrze, zachwycając kolejne pokolenia widzów, które kochają ją bezwarunkowo. /Mike Urbaniak/

Spotkania z aktywnym udziałem publiczności odbywają się raz w miesiącu. Biograficzna opowieść bohatera opatrzona jest materiałami ikonograficznymi, a także specjalnie nagranymi materiałami filmowymi. Do rozmowy zapraszani są również goście specjalni, których pytania i refleksje kierują uwagę na szczególnie interesujące zagadnienia. Od stycznia 2015 roku kuratorem projektu i prowadzącym spotkania jest Mike Urbaniak. Rozmowy są nagrywane i prezentowane na stronie internetowej Instytutu Teatralnego oraz na antenie Polskiego Radia RDC. Partnerem spotkań jest COMFORTY.

MIKE URBANIAK jest dziennikarzem kulturalnym, krytykiem teatralnym, autorem rozmów z wybitnymi postaciami polskiej kultury. Współpracuje z wieloma tytułami prasowymi, na stałe pisze do "Wysokich Obcasów" i weekendowego magazynu Gazeta.pl. W Polskim Radiu RDC prowadzi m. in. autorski program "Pan od kultury". Jest członkiem Komisji Artystycznej 21. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.

Wstęp na spotkanie jest wolny po uprzedniej rezerwacji miejsc (tel. 22 501 70 02, bilety@instytut-teatralny.pl).

Liczba miejsc ograniczona.