Teatr zagarnie cały Kraków

Rusza II edycja Festiwalu Boska Komedia i wszystko wskazuje na to, że mamy w Krakowie najważniejszą imprezę teatralną, która mimo młodego wieku osiągnęła sukces...

- Wszystkie imprezy z dużym rozmachem muszą się rozgrzać, nabrać rozpędu, by znaleźć swoje miejsce. A my już w ubiegłym roku dostaliśmy silny odzew od widzów w postaci wypełnionych wszystkich teatrów po brzegi - odbywała się istna frekwencyjna orgia, widzowie siedzieli dosłownie wszędzie. W prasie zagranicznej, w Chile, Irlandii, USA, Rosji czy na Litwie pojawiły się artykuły o naszym Festiwalu, jego recepcja na świecie była znakomita. Wiem, że w tym roku bilety praktycznie już są wysprzedane. 

Jest już zatem wiele powodów, by przewróciło się Panu w głowie...

- Są powody, by sądzić, że moja praca włożona w promocję tego Festiwalu, myślenie o teatrze z miłością, wiara, że na polskich scenach dzieją się rzeczy piękne i wartościowe, po prostu przynoszą efekty. Są powody, żeby docenić cały zespół zajmujący się organizacją festiwalu i na pewno nie ma powodów, aby osiąść na laurach... 

W zeszłym roku mieliśmy wielu zagranicznych gości, w tym roku przyjeżdża grupa trzydziestu kuratorów teatralnych, wybitnych specjalistów z całego świata, dyrektorów festiwali. To świadczy o tym, że wypełniamy pewną lukę teatralną w naszym kraju - obok nieco inaczej sprofilowanych festiwali takich jak "Malta", "Kontakt" czy "Dialog". Oto w ciągu tygodnia widzowie będą mogli zobaczyć to, co w polskim teatrze najlepsze, kontrowersyjne i rokujące nadzieje. Wszyscy, którzy polują na polskie wydarzenia teatralne zobaczą je na festiwalu "Boska Komedia". 

Powiedział Pan na konferencji prasowej, że "to ma być festiwal, który niesie w sobie potencjał wielkiej giełdy teatralnej". Handel sztuką? Wymiana myśli? 

- Fiesta dla środowiska i widzów to za mało. W dzisiejszych czasach trzeba myśleć nieco praktyczniej. Chciałbym, aby Festiwal dał wymierny impuls polskiemu teatrowi. Stąd pomysł na rodzaj giełdy, gdzie trzydziestu kuratorów z różnych stron świata - od Chile po Koreę - zobaczy i być może zakontraktuje jak największą ilość spektakli. Obecność polskiego teatru na festiwalach światowych to moim zdaniem świetna promocja. 

Kto wyłaniał spektakle na festiwal? 

- Szukałem jak najbardziej demokratycznej formuły i poprosiłem, aby do głównego konkursu selekcji dokonało dwunastu najbardziej obecnych w życiu teatralnym kraju recenzentów m.in. Jacek Cieślak, Jacek Sieradzki, Łukasz Drewniak. Natomiast szóstka jurorów międzynarodowych będzie spektakle oceniać i przyzna nagrodę Boskiego Komedianta. 

Repertuar rzeczywiście znakomity, zobaczymy m.in. głośne spektakle Grzegorza Jarzyny "Między nami dobrze jest" i "T.E.O.R.E.M.A.T", Krzysztofa Warlikowskiego "(A)polonię", zobaczymy gwiazdy, m.in. Danutę Stenkę, Jana Englerta, Adama Woronowicza... 

- To w części "Inferno", czyli piekielnej. Ale i młodych reżyserów, jak Michał Borczuch ("Wertep"), Barbara Wysocka ("Pijacy"), którzy już zaznaczyli się w polskim teatrze, ale jeszcze nie weszli do pierwszego szeregu. Ich spektakle zaprezentujemy w części "Paradiso". No cóż, niech wejdą do raju reżyserzy, którzy jeszcze krążą w aurze niewinności (śmiech). 

W czyśćcu z kolei, czyli w części "Purgatorio", odbędzie się cykl dyskusji z reżyserami, pisarzami, aktorami... 

- Spotkania z Klatą, Jarzyną, Masłowską, Warlikowskim, ale i z Jerzym Trelą. Będziemy gadać o teatrze, życiu wokół teatru. Będziemy się spotykać po to, by rozgrzać Kraków tyglem myśli. Teatr zagarnie nie tylko wszystkie sceny, ale całe miasto. Bardzo liczę na te spotkania, rozmowy, kuluarowe zdarzenia. I myślę, że będą się cieszyć nie mniejszym powodzeniem niż same spektakle. Obawiam się, że centrum festiwalowe w Pawilonie Wyspiańskiego nie pomieści wszystkich chętnych do dyskusji. Najpiękniejsze jest to, że teatr jest niemal zawsze wehikułem "ku czemuś", odsyła nas dalej, zbliża i inicjuje do Tajemnicy. Dlatego tak bardzo bym chciał, aby nasz festiwal podążał w kierunku rozmowy o rzeczach najistotniejszych, na które niestety zwykle nie mamy czasu w natłoku codziennych spraw. Polski teatr rozwija się bardzo dobrze, kibicujmy twórcom, kochajmy ich. I pozwólmy sobie samym na to dzianie się, poddajmy się gorącej atmosferze Festiwalu. Niech się dzieje! I proszę trzymać kciuki, abyśmy mogli nadal, z pokorą i skromnością tworzyć Festiwal, który będzie radością dla widza i dużą korzyścią dla środowiska.