Traktat o dojrzewaniu ludzkości żyletką pisany

O spektaklu:

Niektóre opowieści muszą być opowiedziane.
Czasami jest to ich jedyny sens:
żeby były opowiedziane
żeby były usłyszane

1. „Księga wynalazcy”
ta opowieść powstała z myślenia o ciągle nowych opowieściach, nowych filmach i muzykach. że cieszą nas rzeczy nowe, odkrywane, nieznane. i bardzo często czujemy, że żyjemy naprawdę, kiedy nowe myśli nazywają nowe uczucia i nowe światy. ta historia wzięła się z przekonania, że zmiana jest częścią życia, a nie ludzkiego wyboru. Nowe jest jedyne. jedyne dobre. nowe jest najważniejsze.

r.b.f. był ostatnią szansą świata na szczęśliwe zakończenie. Odkrył Ziemię jako Statek Kosmiczny – zintegrowaną, złożoną strukturę wymagającą opieki i poszanowania. Tej wizji podporządkował swoje architektoniczne i społeczne idee. Budował rajskie ogrody i namawiał do nieustającego działania na rzecz pokojowej zmiany poprzez doskonalenie technicznych możliwości człowieka. Na jego grobie widnieje sentencja Call me Trim Tab - uważał, że tak jak wielkim okrętem kieruje mały ster, tak duża liczba małych wysiłków wielu ludzi może skierować Ludzkość ku lepszej przyszłości.
Richard Buckminster Fuller
(1895-1983)

2. „Księga podpalacza”
ta opowieść wzięła się z patrzenia w wodę, leżenia na trawie i nie-wychodzenia z domu, bo tak właśnie jest najlepiej. bardzo rzadko czas się zatrzymuje. następuje moment perfekcji. jeśli się tę chwilę dostrzeże, chce się w niej być już zawsze. w tej właśnie chwili. potem czas znów rusza i jest jak zawsze. ta opowieść to zatrzymanie: już tylko odpoczywać, oddychać-słuchać tego samego bez końca. bez zmian.

Yongle z dynastii Ming był ostatnią szansą świata na szczęśliwe zakończenie. Podobnie jak r.b.f. dużo myślał o statkach i ich wpływie na możliwe dzieje świata. Dlatego spalił swoją flotę. Sądził, że gdyby ludzie pozostali w swoich wioskach, nie byłoby wojen i oszustw w systemie bankowości. Teraz jest już za późno. Ktoś wykradł tajemnicę kompasu i przepłynął ocean. Bańka hipoteczna i kult nowości sprawiają, że nic już nie jest i nie będzie takie jak kiedyś.
Cesarz Yongle, Dynastia Ming
(1360-1424)

3. „Księga ogrodu”
ta opowieść powstała w czasie szukania miejsca Pomiędzy. na legenwiese w parku obok schloss charlottenburg w berlinie i chrystal palace park w londynie. wszystko jest tu Naturą, ale nic nie jest naturalne. na chwilę można tu wejść i być. bramy się czasem zamykają na noc, więc trzeba uważać. trzeba też uważać na złodziei, psie kupy i rakiety. nic nie jest doskonałe. zwłaszcza miejsce i czas Pomiędzy.

Ogrody są ostatnią szansą świata na szczęśliwe zakończenie. To miejsce pomiędzy śniadaniem i kolacją. W ogrodzie można np. pomyśleć, że technika sprawia, że zaprzyjaźniamy się z Przyrodą, albo że podróże są przyjemne i czasem przynoszą ważne odkrycia, albo że nie można ani w lewo, ani w prawo, i nie można wrócić na drzewo, albo że lepiej mniej itd. Tak czy siak, ogrody uprawiają Mądrzy Ogrodnicy: wiedzą, kiedy sadzić kwiaty, a kiedy pomidory. A najlepsi ogrodnicy czasem zaniedbują swoje obowiązki i spoglądają w niebo.
Z Księgi Małp w Kosmosie
(już niebawem)

Recenzje

„Księgi” komuny//warszawa to dojmujący, pisany żyletką traktat o dojrzewaniu ludzkości. Znakomicie pomyślany i poprowadzony spektakl o kłamstwie spisanym na fundamentach kultury i o cierpieniu, jakie niesie ze sobą oszustwo nauki i metafizyki
Paweł Soszyński, Dwutygodnik

Przyjemność, tyle że pod kontrolą – oto świat, w którym żyjemy. Komuna pokazuje słabości [...] tych wizji. Swoim językiem łączącym elementy działań fizycznych, paratanecznych i akrobatycznych z wypowiadanymi przez aktorów kluczowymi dla zrozumienia przekazu kwestiami oraz elektroniką opowiadają o rozjeżdżaniu się teorii i życiowej praktyki.
Aneta Kyzioł, Polityka

Chwilami ma się wrażenie, że ich spektakl to nic innego jak przełożony na nowoczesny język teatr Kantora. Inna w nim jest śmierć, inny Bóg, inaczej definiowana pamięć i rola reżysera demiurga. Ale najgłębszy sens ludzkich gestów jest ten sam.
Łukasz Drewniak, Dziennik. Gazeta Prawna