W pensjonacie „Quo Vadis"
"Pożegnania" - reż. Wojciech Jerzy Has - POLPożegnania – polski film psychologiczny w reżyserii Wojciecha Jerzego Hasa, zrealizowany w 1958 roku na podstawie powieści Stanisława Dygata pod tym samym tytułem.
Bohaterem "Pożegnań" jest wywodzący się z arystokratycznej rodziny Paweł (Tadeusz Janczar), który w 1939 roku poznaje rozgoryczoną życiem fordanserkę Lidkę (Maria Wachowiak). Oboje spotykają się po latach w 1945 roku, kiedy każde z nich ma ze sobą bagaż doświadczeń życiowych.
Adaptacja Pożegnań Dygata, pozbawiona lekkości pierwowzoru, skłaniała się ku melodramatowi. Dlatego też recenzje filmu początkowo nie były przychylne; Hasowi wytykano zbyt dosłowne przeszczepienie powieści Dygata na ekran oraz sentymentalizm. Z upływem czasu jednak oceny filmu ulegały weryfikacji. W 1959 roku Pożegnania Hasa otrzymały nagrodę FIPRESCI na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Locarno.
Warszawa, lato 1939. Paweł, chłopak z arystokratycznej rodziny odwiedza nocny klub o podejrzanej proweniencji. Poznaje tam Lidkę, fordanserkę – płatną partnerkę do tańca. Dziewczyna jest rozgoryczona życiem. Młodzi przypadają sobie do gustu i razem wyjeżdżają do Podkowy Leśnej pod Warszawą, gdzie wynajmują pokój w pensjonacie „Quo Vadis". Idylla trwa krótko, już następnego dnia odnajduje ich tam ojciec Pawła i doprowadza do przerwania romansu.
Akcja przeskakuje o kilka lat. Jest styczeń 1945, a Lidka i Paweł spotykają się ponownie w podwarszawskim domu ciotki Pawła, hrabiny Róży. Tu nadal, mimo biedy, celebruje się przedwojenne arystokratyczne rytuały. Paweł ma za sobą dwa lata pobytu w obozie koncentracyjnym w Auschwitz, a teraz nie chce korzystać z dobrego pochodzenia. Znów zamieszkuje w pensjonacie „Quo Vadis" i chwyta się różnych zajęć by przeżyć. W końcu zatrudnia się jako kelner w restauracji u Feliksa, byłego lokaja ciotki, wzbogaconego na handlu walutą. Lidka jest mężatką, wyszła za Mirka, kuzyna Pawła. Pojawienie się Pawła burzy jej poukładane życie. Skrywane uczucia wybuchają w niej ze zwielokrotnioną mocą.
Kończy się niemiecka okupacja, nadciąga ofensywa Armii Czerwonej. Mirek wraz z hrabią Tolem boją się o swoją przyszłość po wkroczeniu komunistów. Negocjują z niemieckimi oficerami i płacą za umożliwienie ucieczki do Wiednia. Wyjeżdżają niemal w ostatniej chwili. Lidka zostaje, decyduje że chce być z Pawłem.
W ostatniej scenie na zaśnieżonych ulicach pojawiają się czołgi i żołnierze Wojska Polskiego.
