Walka o przywrócenie wartości

Molier napisał "Mizantropa" niemal 350 lat, ale tekst wciąż zachowuje aktualność. Nadal ludzie zadają sobie pytanie: być czy mieć? Główny bohater "Mizantropa" odpowiada bez namysłu: być. Alcest - młody, przystojny kawaler, zakochany jest w Celimenie - młodej, pięknej pannie z pozycją w towarzystwie. I wszystko świetnie złożyłoby się w całość, i byłby to piękny obraz miłości, gdyby nie to, że Alcest pomimo, że jest krytyczny wobec ludzi, jest również złośliwy bezkompromisowy w kwestii zasad, ale także ślepo uparty, a jego mówienie prawdy często przeradza się w obrażanie rozmówców. Z kolei Celimena oszukuje, obgaduje i ośmiesza Alcesta, flirtując z innymi, nie jest w stanie sprostać surowym wymaganiom "wybranka". Dzisiaj "Mizantrop" jest walką o przywrócenie wartości, które się zdewaluowały. Żyjemy w czasach, w których coraz bardziej brakuje autorytetów. Nikt nie buntuje się, nie walczy o prawdę i o to, co ważne, a ktoś, kto odwołuje się do wyższych wartości, zostaje uznany za osobę niegroźną, wręcz śmieszną. Czy można być nonkonformistą w dzisiejszym świecie?

Na spotkanie z realizatorami spektaklu "Mizantrop" w ramach "Studenckiego wtorku" zapraszamy 1 kwietnia po spektaklu.

Norbert Rakowski - reżyser teatralny. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (Wydział Aktorski) i Akademii Teatralnej w Warszawie (Wydział Reżyserii Dramatu). Kształcił się również w kierunku muzycznym. Przed ukończeniem studiów aktorskich debiutował na warszawskich scenach - Szwedzka 2/4 i w Teatrze Małym. W latach 1994 - 2004 był aktorem Teatru Współczesnego w Warszawie. Zagrał kilkanaście ról w teatrze i Teatrze Telewizji. W 1999 r. zadebiutował jako reżyser autorskim spektaklem "Nagle" w Teatrze Studio w Warszawie. W lutym 2001 r. zrealizował spektakl dyplomowy "Samotnik" Roberta Andersona w Teatrze Współczesnym w Warszawie.

Reżyseruje sztuki głównie o tematyce współczesnej w teatrach w Poznaniu, Łodzi, Olsztynie, Kaliszu, Toruniu i Warszawie. W swojej pracy nie koncentruje się na jednym gatunku. Realizuje zarówno spektakle realistyczne, jak i eksperymentalne formy tańca współczesnego oraz formy operowe. Na Ogólnopolskim Przeglądzie Spektakli Dyplomowych (Łódź 1994) otrzymał nagrodę krytyków dla najlepszego aktora oraz specjalną nagrodę Super Ekspresu i publiczności. W 2008 r. za "Plotkę" Francisa Webera otrzymał łódzką Złotą Maskę w kategorii "najlepsza reżyseria", a w 2010 r. Grand Prix na warszawskim festiwalu Korczak za spektakl "Kieszonkowa orkiestra". Globtroter i miłośnik twórczości Andrzeja Tarkowskiego, Piny Bausch oraz muzyki jazzowej.