Wręczenie Nagród im. Stefana Treugutta

Nagroda im. Stefana Treugutta ustanowiona została 21 lat temu przez polską sekcję AICT / Klub Krytyki Teatralnej Stowarzyszenia Dziennikarzy RP z zamiarem wyróżniania osiągnięć w Teatrze Telewizji. Patronem honorowej Nagrody jest wybitny krytyk teatralny, znawca i propagator Teatru Telewizji, autor licznych wstępów przed premierami spektakli telewizyjnych – Stefan Treugutt (1925-1991).

W chlubnej tradycji Teatru Telewizji z czasów Treugutta widowiska przykuwały do telewizorów miliony Polaków. Niestety z czasem wytracał on swoją energię, słabł ilościowo i artystycznie. W 2009 roku Nagrody zostały zawieszone ze względu na zbyt małą ilość premier.

Siedem lat później – wraz ze wzrostem produkcji teatralnych – tradycja przyznawania dorocznej Nagrody została wznowiona. Wśród jej laureatów znaleźli się m.in. Andrzej Strzelecki, Ewa Błaszczyk, Ewa Dałkowska, Edyta Jungowska, Agnieszka Lipiec-Wróblewska, Maciej Prus, Adam Woronowicz, Krzysztof Stroiński, Wawrzyniec Kostrzewski, Robert Gliński, Jan Englert i Igor Gorzkowski.

Nagrodę główną im. Stefana Treugutta za rok 2021 Jury w składzie: Tomasz Miłkowski (przewodniczący), Marzena Dobosz, Łukasz Maciejewski, Grzegorz Mrówczyński oraz Katarzyna Michalik-Jaworska (sekretarz) przyznało Andrzejowi Barańskiemu za reżyserię spektaklu „BADYLE" wg Tadeusza Różewicza. Jury przyznało także nagrodę specjalną dla Romy Gąsiorowskiej za osiągnięcia aktorskie w spektaklu „Tamta twarz".

Podczas wręczenia Nagród laudację na cześć Laureatów wygłosi Grzegorz Mrówczyński, a rozmowę z nimi poprowadzi Łukasz Maciejewski.
__
Roma Gąsiorowska - urodzona w Bydgoszczy w roku 1981. Już od młodości interesowała się aktorstwem. W liceum była założycielką i aktorką teatru amatorskiego. Do szkoły teatralnej dostała się dopiero za drugim podejściem.

W 2005 ukończyła Wydział Aktorski krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. Za rolę w dyplomowym przedstawieniu otrzymała nagrodę dla młodego aktora na XLV Kaliskich Spotkaniach Teatralnych. Będąc jeszcze na studiach dostała propozycję współpracy z warszawskim teatrem Rozmaitości. Początkowo były to tylko warsztaty aktorskie, jednak z biegiem czasu zaowocowały stałym etatem. Mimo stałej pracy na deskach teatru aktorka zagrała w kilku filmach.

Będąc dopiero na drugim roku zadebiutowała rolą w filmie Jerzego Stuhra „Pogoda na jutro" Później zagrała jeszcze w kilku filmach. Szerszej publiczności znana jest z roli policjantki Moniki Grochowskiej z serialu „Pitbull".

W spektaklu telewizyjnym wg sztuki angielskiej dramatopisarki Polly Stenham „Tamta twarz" w reżyserii Agnieszki Lipiec-Wróblewskiej dała poruszający portret matki-alkoholiczki, zmagającej się z nałogiem i przeciwnościami losu.

__
Andrzej Barański - jeden z najbardziej nietypowych i nie dających się zdefiniować wedle ustalonych kryteriów polskich twórców. Z początku kierował się w stronę kariery budowlańca, studiując na Politechnice Śląskiej w Gliwicach. Ostatecznie zdecydował się jednak na karierę reżysera, dlatego też aplikował na Wydział Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej i Telewizyjnej w Łodzi, którą ukończył w 1973 roku.

Kino Barańskiego często jest sprowadzane do miana sentymentalnego zachwytu polską prowincją, co jest zasadne jedynie częściowo. Faktycznie, polski twórca niemal zawsze opowiada historie o prowincji, czasem ujęte w ironiczny cudzysłów (Parę osób, mały czas" z 2005 r. dzieje się w mieście, lecz wśród ludzi funkcjonujących poza „współczesną rzeczywistością"), ale liczy się styl, w jakim to robi. Barański wykorzystuje różne środki realizacyjne, aby oddać nieco odrealnioną przestrzeń pozbawioną przekleństw nowoczesnego życia. Na ekranie króluje metafora i wizualna poezja, a także liczne obserwacje i refleksje, teksty oparte są często na literaturze oraz przeżyciach samego Barańskiego.

W efekcie takich fascynacji „innym" trybem życia, styl Barańskiego zupełnie odbiegał od rodzimego kina moralnego niepokoju, a reżyser był wielokrotnie oskarżany o propagowanie nastrojów pro-komunistycznych. Pomimo tego jego filmy zdobywały ważne nagrody (Nagroda za Scenariusz FPFF w Gdyni w 1991 roku za „Nad rzeką, której nie ma"; Polska Nagroda Filmowa „Orzeł" w 2008 roku za „Parę osób, mały czas"). W trakcie swojej kariery stworzył ponad trzydzieści filmów krótkometrażowych i dokumentalnych, a także kilkanaście pełnometrażowych.

__

Wręczenie nagród im. Stefana Treugutta za rok 2021 - 3 września 2002 w Instytucie Teatralnym o godz. 12.00. Wstęp wolny.