Wszystko ma formę poematów
"Burza" - reż. Grzegorz Bral - Teatr Pieśń KozłaTeatr Pieśń Kozła, założony w 1996 roku we Wrocławiu przez Grzegorza Brala i Annę Zubrzycki, zdobył międzynarodowe uznanie jako jeden z najbardziej nowatorskich zespołów europejskich, wykorzystujący w swej praktyce trening aktorski i nieustannie poszukujący nowych rozwiązań artystycznych.
Zarówno trening fizyczny i wokalny, jak i próby oraz spektakle traktowane są jako część procesu i rodzaj pracy „laboratoryjnej", pozwalającej aktorom i reżyserowi poszukiwać coraz to nowszych technik i środków artystycznej ekspresji. Zaangażowanie w proces tworzenia trwałych związków między ludźmi jest punktem wyjścia do każdego nowego rodzaju treningu, który integruje ruch, głos, pieśń i tekst. Spektakle są głęboko zakorzenione w muzyczności i przemawiają do widzów na bardzo sensualnym poziomie.
Spektakl "Wyspa" zdobył ogromne uznanie podczas 37. Warszawskich Spotkań Teatralnych.
Tytułowa WYSPA to samotny człowiek wraz ze swoimi pragnieniami, obsesjami, tęsknotami.
W naszej interpretacji BURZA Williama Szekspira dzieje się w oszalałej wyobraźni starca Prospero, który przykuty do swego więzienia snuje marzenia i sny. Człowiek zdradzony i oszukany żyje wyłącznie marzeniami, które sam stwarza. Wyobraźnia Prospero jest poetycka i magnetyczna. Kreuje on wszystkie postacie, które go otaczają, będąc każdą z nich i żadnej z nich nie widząc naprawdę. Wyobraźnia jak mit stwarza muzykę i taniec. Narracja starca jest nielogiczna, sugestywna i nie poddaje się zaszufladkowaniu. Prospero opowiada o przeżyciach, marzeniach, których nie można spełnić i świecie, który nie istnieje. Wszystko ma formę poematów muzyczno-tanecznych. Prospero od dwunastu lat jest więźniem i opowiada dwanaście muzycznych poematów. Cudownej choreografii towarzyszy przejmująca polifonia wokalna. Zespół 19 wykonawców to wnętrze szalonego umysłu samotnego starca.
„Burza" to ostatni tekst dramatyczny Szekspira. Pisany z perspektywy odchodzenia i pożegnania ze światem. Jest metaforą i baśnią jednocześnie. Nasycony smutkiem i nostalgią spektakl tworzą aktorzy teatru razem z tancerzami uznanego choreografa Ivána Péreza. Reżyserem jest Grzegorz Bral, a autorką pieśni i dramaturgii Alicja Bral. Muzyka Jean Claude Acquaviva, Maciej Rychły oraz tradycyjne pieśni gruzińskie.
