Dziady wznowione

Po prawie 20 latach ukazało się wznowienie książki Leszka Kolankiewicza - "Dziady. Teatr święta zmarłych" (wydanie drugie, poprawione).

Nazwana "szatańskimi wersetami teatrologii", dla jednych bluźniercza, dla innych będąca objawieniem, książka Kolankiewicza jest niewątpliwie dziełem przełomowym w polskiej myśli teatrologicznej. Wokół centralnego zagadnienia, jakim jest Mickiewiczowski projekt Dziadów (tak właśnie pisanych, nie jako tytuł dramatu), roztaczają się kręgi tematyczne, które dotyczą nie tylko interpretacji arcydramatu czy jego scenicznych realizacji, ale też prasłowiańskich korzeni obrzędu, a także związków pomiędzy teatrem a obrzędem, przy czym antropologa teatru interesuje zarówno kult Dionizosa, jak i brazylijski kult candomblé, pisma Ojców Kościoła oraz noty dziejopisów na temat bóstw prapolskich, słowem - wszelkie źródła (nie tylko te pisane), które mogą dawać świadectwo, jak i po co człowiek przedstawia.

Prof. dr hab. Leszek Kolankiewicz - (urodzony 4 marca 1954 w Lipnie)

Kulturoznawca, antropolog widowisk. W latach 2005-2012 dyrektor Instytutu Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 2012-2016 dyrektor Centre de civilisation polonaise na Sorbonie. Członek Centralnej Komisji do spraw Stopni i Tytułów. Były przewodniczący Komitetu Nauk o Kulturze PAN. Członek Polskiego Komitetu do spraw UNESCO, były przewodniczący Zespołu do spraw niematerialnego dziedzictwa kulturowego w MKiDN. Autor książek: Na drodze do kultury czynnej (1978), Święty Artaud (1988, 2001), Samba z bogami. Opowieść antropologiczna (1995, 2007, 2016), Dziady. Teatr święta zmarłych (1999, 2020), Wielki mały wóz (2001).



(-) (-)
Materiał Wydawnictwa
19 maja 2020