Między baśnią, humorem, fantasy i pornografią,

Bohaterka "Świństwa" pracuje w miejscu, w którym spełnia najbardziej ekscentryczne zachcianki swoich klientów. Nie dostrzejgając przemocy, jakiej jest poddawana, nagle zaczyna ulegać wielkiej transformacji. Najgorsze są włosy. Wyrastają jej na nogach, plecach; długie, cienkie włosy, przezroczyste i mocne, odporne na wszystkie depilatory.

W „Świństwie" autorka wykracza poza ramy powieści realistycznej. Pyta o kondycję kobiety w świecie owładniętym żądzą przyjemności i rygorystycznie pojmowanego piękna. Napisane w 1996 roku „Świństwo" to dziś już klasyka literatury feministycznej; książka, która przyniosła autorce sławę i została przetłumaczona na ponad czterdzieści języków.

„Potem nóż się zagłębia. Parobek wykonuje dwa krótkie pchnięcia, aby przeciąć skórę na karku, i długie ostrze wtapia się aż po rękojeść w warstwę tłuszczu. W pierwszej chwili knur nie pojmuje, co się dzieje; leży przez parę sekund nieruchomo, zupełnie jakby nad czymś rozmyślał. I wreszcie tak! Dociera do niego, że go zabijają, wydaje z siebie przeraźliwy kwik, aż w końcu cichnie." Knut Hamsun

Marie Darrieussecq autorka „Świństwa" pyta co może się stać gdy wszelkie granice zostaną przekroczone, my pytamy czy ucieczka od „Człowieczeństwa" jest wyzwoleniem, i w którym punkcie znalazł się człowiek, by w „Zwierzęcości" szukać spełnienia i bezpieczeństwa. „Świństwo" oscylując między baśnią, humorem, fantasy i pornografią, otwiera przed teatrem drzwi do niecodziennego świata, i nietuzinkowych wypowiedzi.

Zwycięstwo natury nad kulturą w kontekście bezwzględnej cywilizacji to – marzenie?



Karolina Purłan
Materiał Teatru
3 stycznia 2020
Spektakle
Świństwo
Portrety
Błażej Peszek