O spektaklu...

W królestwie Pięknogrodzie bardzo urodziwa Królewna Pięknotka musi wyjść za mąż, zatem w konkury stają zalotnicy o znaczących imionach: Książę Bławatek, baron Modniak, Królewicz Piękniewicz oraz Rycerz Pryszczycerz z zatrzaśniętą przyłbicą. I jak to w baśniach bywa - wszyscy zostają poddani próbie, by w końcu okazało się, że to nie uroda jest najważniejsza.

Przedstawienie w planie żywym z użyciem techniki kukły zamachowej. Dla dzieci od lat 5. Premiera sztuki współczesnej autorki; tekst został wyróżniony w XVII edycji Konkursu na Sztukę dla Dzieci i Młodzieży.

AUTORKA

Marta Guśniowska - (ur. w 1979 r.) filozof, dramaturg, jest wychowanką Klubu Młodych Dramaturgów przy polskiej sekcji Międzynarodowe Stowarzyszenie Teatrów dla Dzieci i Młodzieży ASSITEJ, wielokrotną laureatką konkursu \'Szukamy polskiego Szekspira\' (1996, 1998, 2000), organizowanego przez ASSITEJ oraz \'Konkursu na Sztukę dla Dzieci i Młodzieży\' (2004, 2005, 2006), organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu.

REŻYSER

Dariusz Kamiński - absolwent Wyższej Szkoły Teatralnej im. A. Zelwerowicza Wydziału Lalkarstwa w Białymstoku. Jako aktor związany z Teatrem Lalek \'Pleciuga\' od 1981 r. Jako reżyser zadebiutował w 1995 roku przedstawieniem \'Jaś i Małgosia\' Jana Brzechwy. Nie sposób omówić wszystkich realizacji, przypomnijmy jednakże te uznane przez niego samego za najważniejsze. Najpierw reżyser Dariusz Kamiński wybrał klasyczną baśń \'Jaś i Małgosia...\' wg Jana Brzechwy (1993), którą wzbogacił w tytule o dopisek \'... z naszej ulicy\', w warstwie muzycznej o muzykę rap i uwspółcześnił. Następna istotna inscenizacja, autorskie przedstawienie \'Dwa serca czyli zakochane instrumenty\' (1995) - to liryczna teatralna opowieść o miłości. Kamiński - ojciec dorastającego syna, Damiana, nie zapomniał o młodzieży, która trudno czasami przekonać do odwiedzenia teatru lalkowego i do tego wymagającego odbiorcy skierował swój następny spektakl \'Andersen, Andersen...\'(1997), dając przy tym dowód pierwszy, ale nie ostatni swej wielkiej fascynacji twórczością H.Ch. Andersena. Natomiast \'Trzy bajki o smoku\' Milady Masatovej\' (1999) to barwne, dynamiczne i wesołe przedstawienie dedykowanej małej dziewczynce - Marcie Stalmierskiej i z wielkim powodzeniem prezentowane w przygranicznych miejscowościach niemieckich w ramach realizowanego przez Teatr Lalek \'Pleciuga\' projektu \'Teatr ponad granicą\'. Wszystkie wymienione przedstawienia zyskały dzięki Jolancie i Tomaszowi Brejdakom, artystom - plastykom, oryginalną oprawę scenograficzną. Sam Kamiński w \'Trzech bajkach o smoku\' zaprezentował się w nim w brawurowej roli trójgłowego Smoka, uzupełniając bogatą już kolekcję ról, by wspomnieć choćby ostatnie: Muzy z \'Co się dzieje z modlitwami niegrzecznych dzieci\' Anety Wróbel w reż. Anny Augustynowicz czy Dziewczyny w \'Imieniu\' Jona Fosse w reż. A. Augustynowicz. Premiera \'Nagiego króla\' Aleksandra Maliszewskiego wg H. Ch. Andersena ( kwiecień 2001) po raz kolejny udowodniła, że reżyserowi Dariuszowi Kamińskiemu, grającego w swym przedstawieniu rolę Błazna, nieobcy jest żywioł ostrej kabaretowej drwiny. Przy realizacji \'Baśni o Roszpunce\' Marka Maja (2003) powrócił do swej ulubionej baśniowej konwencji, by z kolei w \'Interesach Pana Kota\' (2004) Gianniego Rodariego podjąć bardzo aktualną i bliską rzeczywistości tematykę zjawisko komercjalizacji życia. Jego inwencja twórcza przekroczyła progi teatru lalek i tak w latach 1992-2002 był kierownikiem artystycznym Piwnicy przy Krypcie, gdzie tworzył nie tylko spektakle kabaretowe (\'Figlarne bajeczki\' wg Pierra Gripariego , \'Kupciuszek\' wg Jana Brzechwy, \'Wybierz Osiecką\', \'Kobieta i mężczyzna przed końcem\', \'Od Villona do Cohena- Bohema?\', \'Wieszczoł czyli przerabianie poety\', \'Błazeńskie przyśpiewki\'). Natomiast w Klubie13 Muz wyreżyserował \'Ram Dam. Gadające lustro\' P. Dorina ( pokazywany na Festiwalu Korczakowskim). Swe doświadczenie zawodowe wykorzystywał również w 1999 r., uczestnicząc w pracach Prezydenckiej Rady Kultury.

SCENOGRAF

Łukasz Kwietniewski, ur. 1977 r. w Szczecinie. Studia na Politechnice Szczecińskiej, Wydziale Budownictwa i Architektury zakończył w 2002 r., broniąc pierwszy tego typu w Polsce dyplom poświęcony \'Architekturze cyberprzestrzeni\' (promotor dr inż. Leszek Świątek). Studiował na Wydziale Scenografii Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W roku 2004 zerwał z akademizmem i w rok później założył swój autorski niezależny Teatr Przestrzeni. Łukasz Kwietniewski realizował się artystycznie w wielu dziedzinach sztuki (malarstwo, rysunek, rzeźba, ceramika, grafika, wzornictwo, happening, instalacje video, scenografia telewizyjna) odnajdując własne medium, jakim jest teatr i plastyka teatralna (\'Hektor i Andromacha\', reż. Ewelina Pietrowiak, Akademia Teatralna w Warszawie; \'Cocofli bar\', Akademia Teatralna w Białymstoku; \'Interesy Pana Kota\', reż. Dariusz Kamiński, Teatr Lalek Pleciuga w Szczecinie). Plony swej aktywności artystycznej prezentował: na wystawie indywidualnej malarstwa i video art \'Trzy tańce\' (galeria \'Perspektywa\', Szczecin, czerwiec 2001) oraz wystawie zbiorowej malarstwa młodych artystów (\'Galeria na Zamku\', Szczecin, 1997 ). Eksponował również swe instalacje i malarstwo \'Neonowe miasto\' (\'Galeria na Mariackiej\', Szczecin, listopad 1999) oraz asamblaż \'Infekcja aniołów, czyli świat po wybuchu\' (Galeria \'DA\', Szczecin, październik 1998). Brał udział w dużym międzynarodowym eksperymencie teatralno-filmowym - \'The Mysteries Project - geneza symboli\' w reżyserii Jakuba Michała Pawłowskiego. Obok pracy z Teatrem Przestrzeni, wpółpracuje z pracownią architektoniczną O&O European Design w Warszawie, prowadzoną przez braci Olko, oraz asystuje scenografce Małgorzacie Szczęśniak przy projektach do dużych realizacji teatralnych w Europie (m.in. \'Madame De Sade\', reż. Krzysztof Warlikowski, Toneel Groep Amsterdam; \'Ifigenia w Taurydzie\', reż. Krzysztof Warlikowski, Palais Garnier, Paryż) Ostatnia realizacja Łukasza Kwietniewskiego to autorski spektakl eksperymentalny \'Wizja końca - narodziny\' Teatru Przestrzeni (premiera 3 czerwca 2006 w Polonicum Kulturzentrum w Berlinie).

KOMPOZYTOR

Janusz Stalmierski - ur. 1959 roku w Stargardzie Szczecińskim. Studiował kompozycję w klasie prof. Andrzeja Koszewskiego w Akademii Muzycznej w Poznaniu. Wespół z trzema szczecińskimi muzykami utworzył w 1983 roku Pomorską Grupę Kompozytorów, mającą na celu propagowanie twórczości najmłodszej generacji kompozytorów polskich. W latach 1985 - 87 Pomorska Grupa Kompozytorów zorganizowała trzy edycje festiwalu muzyki współczesnej pod nazwą. \'Młoda Muzyka Polska\'. W latach 1994 - 98 był członkiem Prezydenckiej Rady Kultury przy Prezydencie miasta Szczecina. Od 1982 roku związany ze szczecińską filią Akademii Muzycznej w Poznaniu, gdzie w latach 1990 - 96 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Wychowania Muzycznego. Obecnie jest zatrudniony w szczecińskiej filii Akademii Muzycznej w Poznaniu na stanowisku profesora A M w Poznaniu oraz w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy na stanowisku adiunkta. Janusz Stalmierski jest laureatem wielu konkursów kompozytorskich oraz nagród: Wojewody Szczecińskiego \'za osiągnięcia twórcze w dziedzinie muzyki\' (1987), Rektora Akademii Muzycznej w Poznaniu (1994, 1996 ) oraz Nagrody Artystycznej miasta Szczecina (1998). Jest autorem \'Hejnału Szczecina\' (1995). Trzon twórczości Janusza Stalmierskiego stanowi muzyka wokalno-instrumentalna, inspirowana poetycką twórczością: Boecjusza, J. Donne`a, W. Blake, R.L. Stevensona, S.T. Coleridge`a, R. Browning, K. Kawafisa, T. Hardy`ego, R. Frosta, E. Dickinson. Należą do niej:\'The bell tolls for thee\' - na chór mieszany, oboje, klawesyn i smyczki (1988), \'Rara si\' - na chór mieszany, fortepian i perkusję (1996), \'Morskim cmentarzom - modlitwa\' - na głos żeński i smyczki (1994), \'No elegy song\' - na chór mieszany, fortepian i perkusję (1996), \'Emily Dickinson stories\' -na sopran, chór mieszany i orkiestrę (2001), \'Księga pieśni\' - na sopran, baryton, chór mieszany i orkiestrę (2003), \'Something that is gone\' na głos żeński lub męski i smyczki (2005).W 1995 roku na zamówienie Polskiego Radia w Szczecinie kompozytor napisał \'Symfonię czterech snów\' na sopran, mezzosopran, chór mieszany i orkiestrę W 1999 na zamówienie filharmonii szczecińskiej powstała symfonia \'Hymn do Słońca\' na sopran, mezzosopran, chór mieszany i orkiestrę. Obie symfonie sumują doświadczenia kompozytora na polu muzyki wokalno- instrumentalnej. Janusz Stalmierski pisze także muzykę teatralną. Zrealizował m.in. w Teatrze Współczesnym w Szczecinie: \'W mrokach złotego pałacu\' T. Micińskiego w reż. Ryszarda Majora (1985), \'Życie jest snem\' C. de la Barca w reż. Andrzeja Maya (1987), \'Idiota\' F. Dostojewskiego w reż. Andrzeja Maya (1988), w Teatrze Polskim w Szczecinie \'Iwona księżniczka Burgunda\' W. Gombrowicza w reż. M. Kochańczyka (1989), \'Zachodnie wybrzeże\' Bernard-Marie Kotlesa w reż. A. Skiba-Lickel (1996), \'Damy i huzary\' A. Fredro (1997), w Teatrze Krypta w Szczecinie \'Zbrodnia z premedytacją\' W.Gombrowicza w reż. R. Majora (2005). W Teatrze Lalek \'Pleciuga\' skomponował muzykę do przedstawień w reż. D. Kamińskiego: \'Jaś i Małgosia z naszej ulicy\' J. Brzechwy (1993), \'Dwa serca\' D. Kamińskiego (1995), \'Czarownice z ...\' P. Gripariego (1996), \'Andersen, Andersen...\' wg H. Ch. Andersena (1997), \'Trzy bajki o smoku\' M. Masatovej (1999), \'Nowe szaty króla\' A. Maliszewskiego (2001), \'Baśń o Roszpunce\' M. Maja (2003) oraz w reż. Zbigniewa Niecikowskiego: \'O ubogim szewcu i chciwym młynarzu\' G. Morcinka (1998), \'Śnieżynek\' A.D. Liskowackiego (1997).

Teatr Lalek Pleciuga w Szczecinie, Marta Guśniowska \'O Rycerzu Pryszczycerzu\' reżyseria - Dariusz Kamiński, scenografia - Łukasz Kwietniewski, muzyka - Janusz Stalmierski asystent reżysera - Danuta Kamińska przygotowanie wokalne - Iwona Wiśniewska-Salamon premiera - 14 października 2006

Przedstawienie \'O Rycerzu Pryszczycerzu\' będzie 10, więc jubileuszową realizacją w naszym teatrze.



(-)
Materiały Teatru
11 października 2006