PARADISO – młodzi twórcy

W czasie 9. edycji Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Boska Komedia po raz pierwszy odbędzie się konkurs dla młodych twórców. O tytuł najlepszej realizacji ubiegać się będzie 8 spektakli z Warszawy, Krakowa, Wrocławia, Poznania, Lublina i Wałbrzycha. Sekcja Młodych jest rokrocznie wzmacniania, w tym roku dodatkowe środki na rozwój tej części festiwalu przekazała Gmina Miejska Kraków. Nagrodę – 100 tys. złotych zwycięzca będzie mógł przeznaczyć na produkcję kolejnego spektaklu, którego premiera odbędzie się podczas następnej edycji festiwalu.

Przedstawienia młodych twórców oceniane będą przez międzynarodowe jury w składzie: Jason Danino Holt - reżyser, kurator i prezenter telewizyjny z Izraela, Alejandro Moreno - chilijski dramatopisarz, wykładowca i artysta wizualny oraz Yun Cheol Kim z Korei Południowej - krytyk teatralny, wykładowca i dyrektor Narodowego Zespołu Teatralnego Korei.

„Niektóre spektakle młodszych twórców mogą z powodzeniem konkurować z ukonstytuowaną i przewidywalną poetyką doświadczonych, starszych kolegów. Mam wrażenie, że w polskim teatrze rodzi się pokolenie, które operuje bardzo indywidualnym językiem, potrafi wyrwać się spod skrzydeł mistrzów" – ocenia Bartosz Szydłowski, dyrektor artystyczny Boskiej Komedii.

Program sekcji PARADISO ma w założeniu przedstawić najnowsze tendencje inscenizacyjne dominujące u najmłodszych twórców teatru, być przestrzenią konfrontacji i dialogu, zaprezentować najnowsze teatralne trendy, ale też wyznaczyć nowe wyzwania i cele, z jakimi wkrótce mierzyć się będą najmłodsi adepci reżyserii teatralnej. Powołując do życia przestrzeń konkursową dla najmłodszych twórców organizatorzy festiwalu zwracają uwagę na nowe tematy i problemy, a także wzmożoną intensywność teatralnych poszukiwań, pragnienie eksperymentu i potrzeby mówienia własnym głosem, jakie manifestuje nowe pokolenie artystów teatru.

W programie zobaczymy „Krótki zarys wszystkiego" Teo Dumskiego, interdyscyplinarny projekt łączący w sobie cechy performansu, sztuki wideo, animacji i koncertu z muzyką na żywo, będący nowym spojrzeniem na kosmogonię i historię ludzkości. Eksperymentalny projekt grupy „Cloud Theatre" z Wrocławia korzysta z całej obfitości współczesnych środków teatralnych i filmowych, by zaprosić widzów w iście transową i mistyczną podróż.

„Dzieje upadków" Małgorzaty Warsickiej zrealizowane w Małopolskim Ogrodzie Sztuki to z kolei quasi-operowa interpretacja kanonicznego dzieła Balzaca - „Kuzynki Bietki". Reżyserka nie inscenizuje jednak balzakowskiego tekstu, a widzowie oglądają rodzaj jego prezentacji, połączony z wysłuchaniem skomponowanej przez Karola Nepelskiego muzyki. Udział w projekcie bierze również uznana śpiewaczka operowa, Barbara Kinga Majewska. Aktorzy natomiast poruszają się płynnie pomiędzy graniem przydzielonych im konkretnych bohaterów a komentarzem do ich poczynań, ujawniając absurd i ironię przedstawianych tu zdarzeń, zderzających okrucieństwo z groteskową formą.

Krótkie i zabawne sceny, jak choćby instrukcja tego, jak należy zachowywać się w teatrze, inicjowanie i prowokowanie coraz bardziej skomplikowanych gier z mechanizmami rządzącymi licznymi performatywnymi sytuacjami stanowią trzon „Drugiego spektaklu" Anny Karasińskiej z Teatru Polskiego w Poznaniu. Artystka, łamiąc symboliczną granicę czwartej ściany, zaprasza widzów do udziału w szeregu ćwiczeń z oglądania spektaklu, których celem jest refleksja nad naturą teatralnej wspólnoty.

Bardziej klasyczną formę proponuje natomiast Katarzyna Kalwat w „Holzwege" zrealizowanym w TR Warszawa. Punktem wyjścia do spektaklu jest sztuka Marty Sokołowskiej pod tym samym tytułem. Niewiele jednak zostało z pierwotnej wersji utworu, który zmieniał się wielokrotnie w trakcie prób i w efekcie aktorskich improwizacji. Opowieść o Tomaszu Sikorskim, w którego wciela się aktor TR Warszawa – Tomasz Tyndyk – awangardowym kompozytorze, uznawanym za prekursora minimalizmu w muzyce – pełna jest pęknięć, sprzeczności i niedopowiedzeń.

Magda Szpecht wraz z zespołem Teatru im. Jerzego Szaniawskiego z Wałbrzycha, studentami Uniwersytetu Trzeciego Wieku i kwartetem smyczkowym złożonym z dolnośląskich filharmoników tworzy muzyczno-teatralną opowieść o bezlitosnym upływie czasu i przemijaniu. Najsłynniejszy utwór Schuberta - „Śmierć i dziewczyna" staje się tłem i kanwą scenicznych zdarzeń będących apoteozą siły muzyki, ponad podziałami pokoleniowymi („Schubert. Romantyczna kompozycja na dwunastu wykonawców i kwartet smyczkowy").

Debiutujący reżyser, Jakub Skrzywanek, zaadaptował (również dla wałbrzyskiej sceny) reportaż nagrodzonej Noblem Swietłany Aleksijewicz. Reżyser traktuje reportaż jako punkt wyjścia do dyskusji o okrucieństwach i mechanizmach wojennych. Robi to jednak w sposób przewrotny i ironiczny, operując pacyfistycznymi hasłami i dyskursami, „Cynkowi chłopcy" to rodzaj anty-wojennego musicalu.

Trzecim spektaklem z Teatru im. Jerzego Szaniawskiego z Wałbrzycha, który weźmie udział w konkursie jest spektakl Anety Groszczyńskiej - „Zapolska Superstar (Czyli Jak Przegrywać, Żeby Wygrać)". W spektaklu opartym na sztuce Jana Czaplińskiego, reżyserka nie tyle nawet przybliża sylwetkę jednej z najbardziej niedocenionych polskich pisarek i dramatopisarek, ale pokazuje, że nigdy nie dowiemy się, kim i jaka w istocie była Gabriela Zapolska. Na scenie oglądamy trzy wcielenia – alter-ego artystki i rozpisane wbrew zasadom psychologicznego realizmu epizody z jej życia. W teatralnej wersji Groszyńskiej i Czaplińskiego nie idzie jednak wcale o feministyczną z gruntu walkę o należną pozycję i uznanie, ale o celebrację porażki i przegrywania. Naczelną, choć niepisaną, zasadę życiową Zapolskiej, wyrastającą tu na rodzaj pokrętnej super-bohaterki.

W konkursie zobaczymy także interpretację polskiej klasyki - „Wesele" Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Jakuba Roszkowskiego zrealizowane w Teatrze im. H. Ch. Andersena w Lublinie. Reżyser osadza akcję sztuki w przestrzeni przypominającej bar, który lata świetności ma już dawno za sobą. Uwspółcześniona wersja dramatu ma oddać dzisiejsze bolączki pokolenia marazmu i straconych szans, zaś chocholi taniec staje się metaforą porażki, miałkości i tymczasowości naszego życia.

Poza sekcją konkursową, ale pozostając nadal w sekcji PARADISO zobaczymy spektakle z kilku oddziałów PWST (Kraków, Wrocław, Łódź, Białystok). Z Krakowa „Ożenek" w reżyserii Wiktora Logi-Skarczewskiego, „Dogville" w reżyserii Aleksandry Popławskiej, „Między nami dobrze jest" Agnieszki Glińskiej, z Wydziału Lalkarskiego w Białymstoku „Pospolite żywoty martwych Polaków" Marcina Wierzchowskiego, z Łodzi „Marię Stuart" w reżyserii Grzegorza Wiśniewskiego i „Orlando" Weroniki Szczawińskiej z Wrocławia.

Tegoroczny festiwal odbędzie się w dniach od 8 do 17 grudnia, sprzedaż biletów i karnetów na wydarzenia odbywa się przez stronę www.boskakomedia.pl Oganizatorami festiwalu są Teatr Łaźnia Nowa oraz Krakowskie Biuro Festiwalowe, partnerami są Gmina Miejska Kraków, Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Instytut Adama Mickiewicza, Kraków Airport, Instytut Teatralny.

***
Teatr Łaźnia Nowa w Nowej Hucie został otwarty 1 stycznia 2005 roku, wcześniejszą działalność teatru wyznacza kilkuletnia historia Stowarzyszenia Teatralnego "Łaźnia". W teatrze znajdującym się na Nowej Hucie, na os. Szkolnym 25, w postindustrialnej przestrzeni wyremontowanych hal dawnych warsztatów znajdują swoje miejsce zarówno znani reżyserzy i aktorzy, jak i amatorzy oraz młodzi twórcy. Ale wyjątkowość tego miejsca wynika nie tylko z jego egalitarności. To również efekt myślenia o teatrze jako miejscu zderzenia tradycji z nowoczesnym myśleniem. Łaźnia Nowa jest miejscem wyjątkowym: realizuje spektakle ważne, nieoczywiste, nierzadko ryzykowne. Rozprawia się z klasyką – nie na kolanach, ale też nie po to, by ją bezmyślnie ośmieszać. Podczas ponad dziesięciu lat istnienia, Łaźnia Nowa wypracowała sobie solidną markę na polskim rynku teatralnym, wykreowała m.in. Międzynarodowy Festiwal Teatralny Boska Komedia, Festiwal teatralny Genius Loci, Festiwal Mrożkowski, w wakacje 2016 roku zrealizowała z dużym sukcesem Nowy Bulwar(t) Sztuki - plenerowy cykl ponad 100 różnych wydarzeń: spektakli, koncertów, warsztatów, pokazów, na które wstęp był darmowy. Wystawiane w Łaźni spektakle otrzymywały wiele prestiżowych nagród i gościły na licznych, także międzynarodowych, festiwalach. W nowohuckiej przestrzeni realizowane są projekty międzynarodowe i koprodukcje z partnerami z całej Polski. Powstają też programy i spektakle autorskie w oparciu o ścisłą współpracę z mieszkańcami dzielnicy. Łaźnia Nowa to bowiem przede wszystkim „teatr dla ludzi". Powraca do fundamentalnych pytań o wspólnotę wokół danego miejsca, o jego rolę w rozwoju lokalnej społeczności. Afirmatywność, wiara w siłę kreatywną człowieka, bezpośredniość pomogły Łaźni zakorzenić się w dzielnicy, pozyskać wiernych widzów i snuć plany na przyszłość. Więcej informacji na http://www.laznianowa.pl/
***
Krakowskie Biuro Festiwalowe to wiodąca polska instytucja realizująca najważniejsze wydarzenia kulturalne w skali kraju i Europy. KBF to największe krakowskie festiwale, spektakularne widowiska, głośne w Polsce i Europie imprezy z dziedziny muzyki, teatru, filmu, sztuk pięknych czy literatury. To jedna z najbardziej aktywnych polskich instytucji życia publicznego. Biuro organizuje m.in. prestiżowe festiwale muzyczne: Misteria Paschalia, Sacrum Profanum, Festiwal Muzyki Filmowej w Krakowie, a także wydarzenia literackie: Festiwale Miłosza i Conrada. Biuro jest także promotorem takich projektów kulturalnych jak: Międzynarodowy Festiwal Kina Niezależnego NETIA OFF CAMERA, cykli: Opera Rara, ICE Classic i ICE Jazz. KBF jest wydawcą magazynu „Karnet", operatorem Centrum Kongresowego ICE Kraków, Krakow Film Commission oraz operatorem wydarzeń kulturalnych w TAURON Arenie Kraków. W strategię działań Biura wpisują się również interdyscyplinarne projekty związane z prowadzonym programem Kraków Miasto Literatury UNESCO. Dodatkowo KBF administruje punktami sieci informacji miejskiej InfoKraków oraz prowadzi portale tematyczne tj. Krakow.travel, czy Kids In Kraków. Działalność Krakowskiego Biura Festiwalowego obejmuje również inicjatywy na rzecz rozwoju przemysłów kreatywnych (Sieć Miast Festiwalowych), turystyki kulturalnej i biznesowej, przemysłu spotkań (inicjatywa Kraków Network) i przemysłów czasu wolnego. Więcej na: www.biurofestiwalowe.pl



(-) (-)
Materiał organizatora
3 grudnia 2016