Sztuka wartości

Wartości na przestrzeni lat ulegają mniejszym bądź większym zmianom, wynikającym z przemian społeczno-gospodarczych. Zmienia się myślenie, ale jedno jest niewątpliwe i trwałe – pragnienie otrzymywania. Jakie kryteria musi spełniać prezent idealny, ponadczasowy i zachwycający? Czy taki prezent w ogóle istnieje? Pouczającą lekcję z dawania upominków przeprowadzili młodzi ludzie z Polski i Niemiec na scenie Lubuskiego Teatru w Zielonej Górze udzielając zarazem odpowiedzi na nurtujące pytania.

Już od pierwszych chwil dźwięki wprowadzają widza w niesamowitą przestrzeń, która stała się połączeniem między rzeczywistością a technologią (zadbał o to twórca tego utworu oraz wszystkich video, które widzimy w tle, Iñigo Giner Miranda). Scenografia składa się jedynie z ruchomych siedzeń (w formie sześcianów na kółkach), na nich postawiono tajemnicze pakunki (za rekwizyty odpowiadała Anna Maria Münzner), a w tle, na środku horyzontu, widzimy biały ekran. W tym minimalistycznym otoczeniu młodzi ludzie z Zielonej Góry i Cottbus połączyli swoje siły, tworząc teatralny projekt dający widzowi wiele do myślenia.

Oświetlenie tworzyło przytulną, czasem imprezową, a innym razem nostalgiczną aurę unoszącą się nad sceną (o to zatroszczył się Krzysztof Wójcicki). Całość została dopełniona przez efekty dźwiękowe, które idealnie pasowały do poszczególnych sekwencji spektaklu.

Nastoletni aktorzy, grający w tym spektaklu całkowicie mnie urzekli (Aleksandra Bednarek, Julia Feldman, Andre Höno, Maciej Karczewski, Austin Lee, Yi Li Ching, Elżbieta Likszo, Anna Stryjska). Ich radość i zaangażowanie ukazały, co tak naprawdę stanowi istotę sztuki – poczucie szczęścia i łączenie. Na scenie Lubuskiego Teatru wydarzyło się dla mnie coś niesamowitego. Ujrzałam to, co tak kocham w sztuce, czyli czerpanie dobrych emocji z tworzenia spektaklu, a także jedność aktorów. Wzruszyło mnie, że dzięki wzięciu udziału w tym wspaniałym projekcie ci młodzi i ambitni ludzie mieli okazję przeżyć coś tak ciekawego i budzącego mnóstwo emocji. Ten spektakl stał się swoistym łącznikiem międzynarodowym i międzypokoleniowym. Wszystkim odpowiedzialnym za ten wzruszający i dojrzały projekt należą się brawa.

Oczywistym jest, że gra aktorska młodzieży występującej na scenie nie mogła równać się z wcielaniem się w role przez profesjonalistów. Niewątpliwym jest natomiast to, że w tym projekcie nie było to najważniejsze. W centrum znajdował się przekaz płynący ze sztuki oraz nawiązanie nowych znajomości przez młodzież.

Plusem było również połączenie języka angielskiego, niemieckiego i polskiego. Stworzyło to poczucie równości i integracji wszystkich obecnych podczas spektaklu.

Szaleństwo, zabawa i radość sprawiły, że prezenty odeszły w niepamięć. Zastąpiły je wspomnienia, które się z nimi wiązały. Idealnym upominkiem stało się to, co zachowało się w sercach i w pamięci dającego i obdarowanego.

„Die Kunst der Gabe/Sztuka Obdarowywania" , reż. Franziska Seeberg – kooprodukcja Staatstheater Cottbus i Lubuskiego Teatru w Zielonej Górze; niemiecko-polski projekt, finansowany ze środków Unii Europejskiej i Euroregionu w ramach programu wsparcia Interreg VA, Branderburgia-Polska 2014-2020, KPF oraz dofinansowania z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.



Natalia Sztegner
Dziennik Teatralny Zielona Góra
21 kwietnia 2022