Szekspir
Giuseppe Tomasi di Lampedusa (1896-1957) z końcem 1953 roku, nie będąc jeszcze autorem głośnego, wydanego pośmiertnie "Lamparta", zaczął pisać własną, oryginalną historię literatury angielskiej. Impulsem do napisania osobistej historii literatury angielskiej stały się prywatne "wykłady" na jej temat, które Lampedusa wygłosił w tym okresie wobec kilku zaprzyjaźnionych z nim studentów uniwersytetu w Palermo. Traktował je jako terapię psychiczną pozwalającą mu wydobyć się ze stanu wyczerpania nerwowego i długotrwałego przygnębienia, którego powodem było zrujnowanie na wiosnę 1943 roku rodzinnego pałacu w Palermo - przez alianckie naloty bombowe, i śmierć w roku 1946 jego matki Beatrice, z którą od dzieciństwa czuł się szczególnie mocno związany. Roczny cykl wykładów (od grudnia 1953 do stycznia 1955 roku) został podzielony na pięć części z zachowaniem porządku chronologicznego; wyjątek stanowiła część pierwsza poświęcona niemal w całości Szekspirowi, którego Lampedusa uznawał za "najchlubniejsze imię w dziejach ludzkości".
Żona pisarza Licy wspominała, że Lampedusa "nigdy nie wyjeżdżał z domu nie zabierając z sobą jednego z tomów Szekspira, u którego szukał pocieszenia, kiedy spotykało go coś przykrego".
Stanisław Kasprzysiak
Wydanie I
Oprawa: miękka
