Barbara Chojecka

Aktorka, suflerka.
Urodziła się 18 grudnia 1921 w Grudziądzu. Zmarła 21 lipca 1993 w Łodzi.
Egzamin eksternistyczny zdała w 1963 w Warszawie.
Od 1951 występowała na łódzkich scenach, m. in. Towarzystwie Muzycznym Artos (1953-1954), w Łódzkiej Estradzie (1955-1960), gościnnie Teatr Nowy w Łodzi (1960-1961) i Teatr 7.15 w Łodzi (1962-1964). Większość ról zagrała jednak w Teatrze Nowym w Łodzi. W 1968 została zaangażowana tam na stałe jako aktorka.
Brała udział m. in. w „Operze za trzy grosze” Bertolta Brechta (Betty) w reżyserii Jakuba Rotbauma (26 stycznia 1961), „Pierścieniu wielkiej damy” Cypriana Kamila Norwida (Służąca) w reżyserii Tadeusza Byrskiego (31 sierpnia 1968), „Rewizorze” Mikołaja Gogola (Gość) w reżyserii Witolda Zaorskiego (22 listopada 1968), „Na szkle malowane” Ernesta Brylla (Diabeł) w reżyserii Jana Skotnickiego (12 lipca 1970), „Ameryce” Franza Kafki (Pokojówka w hotelu Occidental) w reżyserii Zygmunta Hübnera (11 kwietnia 1971), „Dziejach grzechu” Stefana Żeromskiego (Aniela) w reżyserii Olgi Koszutskiej (5 stycznia 1973), „Zabawie w koty” Istvána Örkény (Adelaida) w reżyserii Olgi Koszutskiej (14 marca 1973), „Weselu Figara” Pierre de Beaumarchais’a (Chłopka) w reżyserii Bohdana Korzeniewskiego 12 listopada 1974).
Od sezonu 1974/75 pozostawała na etacie suflerki.
W 1970 zadebiutowała w filmie w „Pejzażu z bohaterem” w reżyserii Włodzimierza Haupe. Następnie zagrała w tytułach takich jak: „Palec boży” (1972), „Prognoza pogody” (1982) czy „Rozmowy kontrolowane” (1991).
Grała także w spektaklach telewizyjnych: „Chłopi” reżyseria Aleksander Strokowski (1970) i „Jesień” reżyseria Mieczysław Małysz (1971).
Na emeryturę przeszła w 1982 roku.

Oprac. Ryszard Klimczak
Źródła: FilmPolski, e-teatr

Książka tygodnia

Teatr, który nadchodzi
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria Sp. z o.o.
Dariusz Kosiński

Trailer tygodnia

La Phazz
Julieta Gascón i Jose Antonio Puchades
W "La Phazz" udało się twórcom z "La ...