Hieronim Konieczka

Aktor i reżyser teatralny.
Urodził się 29 marca 1920 r. w Bydgoszczy na osiedlu Szwederowo zmarł 27 grudnia 1994 r. w Bydgoszczy. Był synem Bronisława, kupca-restauratora i Katarzyny z Klósków. Przez cztery lata uczył się w Państwowym Gimnazjum Klasycznym w Bydgoszczy, po czym kontynuował naukę w Szkole Przysposobienia Kupieckiego. Od 1936 r. pracował w Domu Towarowym Braci Małeckich w Bydgoszczy. W czasie okupacji niemieckiej był zatrudniony w Urzędzie Ziemskim jako pomocnik kreślarza. W 1944 r. władze okupacyjne wysłały go na roboty przymusowe w okolice Elbląga i Grudziądza.
Po zakończeniu II wojny światowej pracował w Komisji Mieszkaniowej w Bydgoszczy. Równocześnie uczył się w Szkole Dramatycznej, założonej przez Adama Grzymałę-Siedleckiego i Aleksandra Rodziewicza. Edukację aktorską zakończył w 1946 r. egzaminem państwowym, złożonym w PWST w Łodzi przed komisją, której przewodniczył Leon Schiller.
Karierę artystyczną rozpoczął w Teatrze Miejskim w Bydgoszczy (1946), zaś w sezonie 1948/1949 występował w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Toruniu. W latach 1949-1961 był aktorem Teatrów Dramatycznych Bydgoszczy i Torunia. W 1956 r. z jego inicjatywy powstała w Bydgoszczy Scena Studyjna. Prezentował w niej m.in. twórczość Stanisława Ignacego Witkiewicza, którego był zagorzałym wielbicielem oraz utwory bydgoskich autorów. W latach 40. i 50. aktywnie współpracował z Rozgłośnią Bydgoską Polskiego Radia. W sezonie 1961/1962 był aktorem Teatru Polskiego w Poznaniu, a w sezonie 1962/1963 Bałtyckiego Teatru Dramatycznego im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie. W latach 1963-1969 występował na scenach Teatrów Dramatycznych w Szczecinie. Od 1969 do 1976 r. występował na scenie Teatru im. Wilama Horzycy w Toruniu. Stworzył w nim szereg kreacji, m.in. Radowana w „Domu na Wzgórzu i” Anzelma w „Pierwszym dniu wolności” L. Kruczkowskiego. Uczestniczył również w życiu społeczno-kulturalnym Torunia i regionu.
W 1976 r. wrócił do Teatru Polskiego w Bydgoszczy i występował w nim do końca swego życia zawodowego. W tym okresie do ważniejszych jego ról należały m.in.: Dziennikarz („Wesele”), Johann Ludwik Heiberg („Z życia glist”), Szambelan („Iwona, księżniczka Burgunda”), Doktor Stockman („Wróg ludu”), Kniaź Bazyli („Nienasycenie”), Hieronimus („Czerwona magia”). W latach 1977-1981 prowadził przy bydgoskim Klubie Międzynarodowej Prasy i Książki, zreaktywowaną Scenę Klubową pod nazwą: Scena Postaw Moralnych. Wystawiał w niej m.in. sztuki: „Kwadrofonię” Iredyńskiego, „Coctail party” Eliota, „Diogenes i pies” Solomona. Nie stronił również od polskiej literatury współczesnej. Prezentował utwory R.M. Grońskiego („Planeta Ko”), R. Kapuścińskiego („Cesarz”), Z. Herberta („Jaskinia filozofów”), K. Wojtyły („Przed sklepem jubilera”). Wszystkie przedstawienia kończyły się dyskusjami z widzami.
Czynnie uczestniczył w Tygodniach Kultury Chrześcijańskiej organizowanych w Bydgoszczy od 1981 roku. W 1984 r. wystawił w kościele św. Wincentego a Paulo Pasję wg św. Mateusza, a w ramach małych form teatralnych „Mszę na Ołtarzu świata”.
Pochowany na cmentarzu katolickim Najświętszego Serca Pana Jezusa.
W 2000 Teatrowi Polskiemu w Bydgoszczy nadano imię Hieronima Konieczki.

rk
Źródło: Wikipedia, Filmpolski

Książka tygodnia

Teatr, który nadchodzi
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria Sp. z o.o.
Dariusz Kosiński

Trailer tygodnia

La Phazz
Julieta Gascón i Jose Antonio Puchades
W "La Phazz" udało się twórcom z "La ...