Maciej Zembaty

Poeta, satyryk, scenarzysta, aktor, piosenkarz kabaretowy, reżyser radiowy, muzyk, bard, tłumacz.
Urodził się 16 maja 1944 w Tarnowie. Zmarł 27 czerwca 2011 w Warszawie.
Zadebiutował w 1965 na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu gdzie otrzymał nagrodę za "Romans otwocki" w wykonaniu Aliny Janowskiej i wyróżnienie za "Uszy". W czasie studenckich manifestacji 1968 roku na schodach gmachu polonistyki układał przy gitarze kuplety z refrenem: "Pan prokurator ma rację, mamy w Polsce demokrację". Przyszło mu się z nich tłumaczyć, bo, jak twierdził, zapisujący słowa kolega okazał się ubekiem.
Wkrótce Zembaty wkroczył na właściwą sobie ścieżkę. Stworzył kabaret Dreszczowisko, w którym Elżbieta Jodłowska wylansowała przebój "W prosektorium".
18 lutego 1968 zadebiutował jako autor i aktor w Teatrze Polskiego Radia w słuchowisku „Piękna ślusarka" w reż. Stanisława Młynarczyka, a 17 września 1980 wyreżyserował spektakl "Kopciuch" Janusza Głowackiego.
W latach siedemdziesiątych związał się ściślej z Programem Trzecim Polskiego Radia, gdzie zaczął prowadzić "Ilustrowany Tygodnik Rozrywkowy" (ITR), autorską audycję "Płyty nasze i naszych przyjaciół" i "Zgryz". Był też jednym z prezenterów "Zapraszamy do Trójki" – pierwszej i jedynej wówczas audycji nadawanej na żywo, z telefonicznym udziałem słuchaczy.
W roku 1971, stanął przed festiwalową publicznością opolskiego amfiteatru i obniżonym do grobowych rejestrów głosem wyciągał zwrotki "Ostatniej posługi" do marsza żałobnego z sonaty b–moll Fryderyka Chopina. Obrazoburcza interpretacja Zembatego, jawnie zmierzająca pod prąd obyczajowego tabu, wywołała ogólnonarodową dysputę o granicach żartu.

Książka tygodnia

Teatr, który nadchodzi
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria Sp. z o.o.
Dariusz Kosiński

Trailer tygodnia

La Phazz
Julieta Gascón i Jose Antonio Puchades
W "La Phazz" udało się twórcom z "La ...