Stefania Toczyska, z domu Krzywińska, urodzona 19 lutego 1943 w Grudziądzu – polska śpiewaczka (mezzosopran).
Średnią Szkołę Muzyczną ukończyła w Toruniu. Poślubiła Romualda Toczyskiego, nauczyciela teorii muzyki. W 1968 roku przeniosła się do Gdańska w celu dalszego kształcenia w Państwowej Wyżej Szkole Muzycznej (dzisiejsza Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku), którą ukończyła z wyróżnieniem w 1973 roku w klasie śpiewu solowego Barbary Iglikowskiej.
Już przed ukończeniem studiów zaczęła zdobywać uznanie, otrzymując nagrody na międzynarodowych konkursach wokalnych: w Tuluzie (1971), Bazylei (1972) i Paryżu (1973).
Na scenie operowej zadebiutowała profesjonalnie w lutym 1973 roku w Państwowej Operze Bałtyckiej w Gdańsku w roli tytułowej w Carmen. Opera Bałtycka w Gdańsku, gdzie otrzymała stałą posadę solistki, stała się centrum jej działalności artystycznej, jednocześnie stanowiąc odskocznię dla rozwijania dalszej kariery w gościnnych występach w różnych teatrach operowych w kraju i na świecie.
Jej kariera i rozgłos nabrały rozmachu, zwłaszcza gdy Opera Bałtycka, specjalnie dla niej, wystawiła nigdy przedtem tam nie wystawiane dzieła operowe takie jak „Samson i Dalila” Camille'a Saint-Saënsa (1975) oraz „Faworyta” Donizettiego (1978). Te przedstawienia zostały także zaprezentowane na gościnnych występach Opery Bałtyckiej (z udziałem Toczyskiej) w Warszawie („Samson i Dalila” w 1976 r.) oraz w Bremie („Faworyta” w 1979 r.)
Gdy kariera jej umocniła się i zyskała sławę opuściła Operę Bałtycką, dając pożegnalne przedstawienie „Samsona i Dalili” 15 lipca 1979. Wkrótce potem wyjechała z Gdańska i osiadła na stałe w Wiedniu, który stał się centrum jej dalszej kariery. Tamże występowała często na scenie słynnej Wiedeńskiej Opery Państwowej (Wiener Staatsoper). Nie znaczy to, że zerwała z krajem urodzenia wszelkie więzy. Chętnie powraca do kraju w licznych gościnnych występach, zwłaszcza na scenie warszawskiej.
W 1979 roku Toczyska zadebiutowała w Ameryce w San Francisco Opera, jako Laura w „Giocondzie” (także z udziałem Renaty Scotto i Luciano Pavarottiego). Jej debiut Covent Garden w Londynie odbył się w 1983 r. (w roli Amneris w „Aidzie”).
W 1988 roku wystapiła w Metropolitan Opera, jako Marfa w „Chowańszczyźnie” Musorgskiego, później kreowała tam role w „Aidzie, „Trubadurze”, „Borysie Godunowie”, „Balu maskowym” i „Rusałce”. Po raz ostatni na deskach Metropolitan Opera wystąpiła w 1997 roku.
Stefania Toczyska uczestniczyła też w wykonaniach wielu dzieł koncertowych i oratoryjnych (śpiewa utwory od Johanna Sebastiana Bacha do Krzysztofa Pendereckiego). Dokonała archiwalnych nagrań radiowych, telewizyjnych oraz płytowych, m.in. dla EMI („Straszny dwór”), CD Accord („Król Roger” Karola Szymanowskiego), Myto Records („Bal maskowy”, Belisario Donizettiego), Orfeo („Olimpia” Gaspare Spontiniego, „Trubadur” pod batutą Giuseppe Sinopoliego), Erato („Wojna i pokój” Sergiusza Prokofiewa pod dyrekcją Mścisława Rostropowicza), Ponto („Aida” pod batutą Daniela Barenboima), Brilliant Classics („I Symfonia Aleksandra Skriabina” pod dyrekcją Riccardo Mutiego).
W 2000 była przewodniczącą jury Ogólnopolskiego Konkursu Wokalistyki Operowej im. Adama Didura w Bytomiu.
W 2009 została odznaczona Medalem Prezydenta Bydgoszczy.

Oprac. rk
Źródła: Wikipedia. culture.pl