Urodziła się 14 października 1936 roku w Łodzi. Zmarła 2 kwietnia 2015 roku w Warszawie.

W 1958 roku ukończyła Wydział Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Przez pół roku studiowała tam również na Wydziale Aktorskim. Przez kilkanaście lat po szkole asystowała, była drugim reżyserem. Mówiła, że dopiero wtedy uczyła się zawodu.

Współpracowała z Andrzejem Wajdą, Jerzym Skolimowskim, z którym pisała dialogi i przede wszystkim z Wojciechem Hasem przy jego filmie "Rękopis znaleziony w Saragossie" według powieści Jana Potockiego (1964). Nakręciła fabularne filmy telewizyjne - "Ostatni liść" (1972), "Dziewczyna i gołębie" (1973). Była również autorką noweli "Literat", jednej z siedmiu, które złożyły się na fabularny film "Obrazki z życia" (1975) przygotowany przez reżyserów łódzkiej Filmówki.

Barbara Sass nakręciła także fabułę telewizyjną "Wejście w nurt" (1978) na podstawie scenariusza Ireneusza Iredyńskiego. "Literat" i "Wejście w nurt" były jedynymi filmami, w których posłużyła się nie swoim scenariuszem. Przy kolejnych filmach pracowała w oparciu o własne, oryginalne scenariusze.

W Teatrze Telewizji debiutowała w 1977 roku reżyserując spektakl „Podróż do szczęścia” Franza Xavera Kroetza, a na scenicznych deskach jej pierwszym spektaklem był „Dusia, Ryba, Wal i Leta” Pama Gemsa w Teatrze za Dalekim w Warszawie w 1987. Tytuł ten w rok później powtórzyła w Teatrze Telewizji.
W sumie wyreżyserowała kilkadziesiąt spektakli teatralnych i telewizyjnych

W latach 90. skupiła się także na pracy w teatrze, dużo reżyserowała na różnych scenach, m.in. w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, Teatrze Wybrzeże w Gdańsku i Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi.

Sass najczęściej rozgrywa swoje przedstawienia w konwencji realistycznej, skupiając się przede wszystkim na rysunku psychologicznym postaci. Podobnie jak w filmie, również na scenie dramatycznej dała się poznać jako reżyserka otwarta na współpracę z aktorem i uzyskująca w tej pracy świetne rezultaty.

Wystawiała także dramat współczesny - "Królową piękności" Martina McDonagha (Teatr im. Jaracza w Łodzi, 1999), "Tamę" Irlandczyka Conora McPhersona (Teatr Polski we Wrocławiu, 2000) i "Merylin Mongoł" Nikołaja Kolady (Teatr im. Jaracza w Łodzi, 2002).

Barbara Sass realizowała także spektakle w Teatrze Telewizji, m.in.: "Siostrzyczki" Michela Tremblaya (1994), "Wassa Żeleznowa" Maksyma Gorkiego (1996), "Katarzynę" Leonida Andrejewa (1997), "Noc Helvera" Ingmara Villqista (2000), "Gry miłosne" amerykańskiego dramatopisarza Don Nigro (2004).

Nagrody:
1980 - Gdańsk - VII Festiwal Polskich Filmów Fabularnych - Brązowe Lwy Gdańskie, II nagroda za film "Bez miłości"
1983 - San Sebastian - nagroda Org.Popierania Wsp.Filmowej Ameryki Łac.,Afryki i Azji za film "Krzyk"
1983 - Koszalin - XI Koszalińskie Spotkania Filmowe "Młodzi i Film" - Grand Prix "Wielki Jantar" dla filmu "Krzyk" - "za oryginalne ujęcie trudnego społecznego problemu współczesnej młodzieży ze środowisk moralnie zagrożonych i przedstawienie go w atrakcyjnej formie artystycznej"
1984 - Soisson (Paryż) - Festiwal Filmowy - Główna Nagroda Publiczności dla filmu "Krzyk"
1984 - Sceaux - VI Międzynarodowy Festiwal Filmu Kobiecego - nagroda publiczności I stopnia dla filmu "Krzyk"
1995 - Srebrny Klucz - nagroda Stowarzyszenia Kobiet Filmu i TV za osiągnięcia reżyserskie w latach 70-tych
1996 - Łagów - XXVI Lubuskie Lato Filmowe - Brązowe Grono dla filmu "Pokuszenie"
1996 - Szczecin - XXXI OPTMF - nagroda za reżyserię sztuki "Trzy wysokie kobiety" Albee'ego w Teatrze im.Jaracza w
1996 - Karlove Vary - MFF - nagroda FIPRESCI dla filmu "Pokuszenie"
1996 - Tokio - Światowy Festwial Filmów Telewizyjnych - nagroda "The Best Drama Award" dla filmu "Pokuszenie"
1997 - Tokio (Japonia) - Światowy Festiwal Filmów TV - The Best Drama Award - za film "Pokuszenie"
1997 - Złota Maska (Łódź) - za reżyserię "Trzech sióstr" Czechowa w Teatrze im.Jaracza w Łodzi
2000 - Skierniewice - Feliniada - Nagroda Wielkiego FeFe przyznawana przez Niezależną Kapitułę Miłośników Kina w Skierniewicach za "robienie kina kobiecego"
rok otrzymania: 2000
2003 - Kraków - Złota Maska - nagroda w plebiscycie publiczności dla przedstawienia "Idiota" wg Dostojewskiego w T.im. Słowackiego w Krakowie, uznanego za najpopularniejszy spektakl 2002 na krakowskich scenach
2003 - Kraków - Ludwik - nagroda za reżyserię "Idioty" wg Dostojewskiego w T. im. Słowackiego w Krakowie. Wyróżnienie przyznaje krakowskie środowisko artystyczne.