Edward Dziewoński

Aktor teatralny, telewizyjny, radiowy i filmowy, reżyser teatralny i filmowy, scenarzysta, satyryk.
Pseudonim Dudek. Urodził się 16 grudnia 1916 w Moskwie. Zmarł 17 sierpnia 2002 w Warszawie.
Tuż przed II wojną światową ukończył Wydział Aktorski w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej (PIST). Dyplom otrzymał w 1945 po wojnie, składając egzamin przed komisją uczelnianą w Łodzi.
Jako aktor zadebiutował 5 lipca 1945 w łódzkim Teatrze Syrena w kabaretowym „Programie składanym" w reżyserii Eugeniusza Koszutskiego i Kazimierza Pawłowskiego.
Jako reżyser zadebiutował spektaklem „Spotkamy się na Nowym Świecie" w Kabarecie Dudek 13 stycznia 1965. Był twórcą i szefem działającego w latach 1965–1975 Kabaretu Dudek. Wznowionego po 13 latach jako „Dudek wiecznie żywy". W ciągu 10 lat działalności kabaretu odbyło się około 1000 przedstawień, na które złożyło się blisko 200 skeczy, monologów i piosenek kilkudziesięciu kompozytorów i autorów.
Występował również w telewizyjnym Kabarecie Starszych Panów, w Kabarecie Szpak i w Kabarecie Wagabunda.
Z jego aktorskim i reżyserskim udziałem powstało około 74 spektakli w wielu teatrach: najpierw w Łodzi: Teatr Syrena (1945 - 1947) i Teatr Kameralny Domu Żołnierza (1947 - 1949), następnie w Warszawie: Teatr Narodowy im. Wojska Polskiego (1949 - 1953), Teatr Ateneum (1953 - 1956) Kabaret "Wagabunda" (1957 - 1958), Teatr Współczesny (1962 - 1966), Teatr Ludowy (1966 – 1968 i 1970 - 1974)), Teatr Komedia (1968 - 1970).
W latach 1974 – 1982 był założycielem i kierownikiem artystycznym Teatru Kwadrat. Reżyserował także w poznańskiej Scenie na Piętrze. Ostatnim spektaklem jaki wyreżyserował była „Hipnoza" Antoniego Cwojdzińskiego wystawiona w warszawskim Teatrze Ochoty 11 listopada 1998.
Niezwykle intensywnie pracował w Teatrze Telewizji. Jego dorobek to około 150 premier, które zrealizował w latach 1958 – 1999.
Jako filmowy aktor zadebiutował w 1945 w fabularyzowanym dokumencie pt. „Łódź 1939-1945” w reż. Leonarda Buczkowskiego i w pierwszej polskiej fabule 8 stycznia 1947„Zakazane piosenki” w reż. Leonarda Buczkowskiego.
Autobiografia – „ W życiu jak w teatrze” Wydawnictwo Czytelnik, Warszawa 1987

Książka tygodnia

Twórcza zdrada w teatrze. Z problemów inscenizacji prozy literackiej
Wydawnictwo Naukowe UKSW
Katarzyna Gołos-Dąbrowska

Trailer tygodnia