Ewa Decówna
Aktorka teatralna, filmowa, telewizyjna, radiowa i dubbingowa.
Urodziła się 23 czerwca 1943 w Rypinie.
Urodziła się i dorastała w Rypinie jako jedyna córka i jedno z pięciorga dzieci Ireny (z domu Mroczyńskiej) i Romana Deców. Jej matka była przewodniczącą Ligi Kobiet, pracującą w Polskim Czerwonym Krzyżu, a ojciec był instruktorem szachowym. Miała czterech braci: trzech starszych – Adama Mariana (1934-2010), Andrzeja (1937) i Ryszarda (1941) oraz młodszego Piotra (1945). W 1955 zmarła jej matka, wtedy ze względu na trudną sytuację rodziny, w wieku 12 lat Ewa na kilkanaście miesięcy trafiła do domu dziecka, a potem, wraz z młodszym bratem, przeniesiono ją do Domu Młodzieży „Młody Las” w Toruniu. Po ukończeniu Technikum Przemysłu Cukrowniczego, rozpoczęła studia w krakowskiej PWST.
Po ukończeniu studiów, w 1966 zaproponowano jej angaż w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej, gdzie grała w sezonie 1966/1967. Później występowała na scenach w całym kraju; od sezonu 1967/1968 przez dziesięć lat była związana ze sceną Teatru Śląskiego im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach. Od 1977 zamieszkała w Warszawie, od sezonu 1977/1978 miała angaż w Teatrze Dramatycznym, skąd w 1989 przeszła do Teatru Ochoty. W sezonie 2000/2001 występowała na deskach Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu.
Przygoda Ewy Decówny z filmem rozpoczęła w 1979 się od gry w jednym z odcinków cyklu filmowego „Sytuacje rodzinne”. Spośród granych ról największą popularność przyniosła jej mistrzowsko zagrana u boku Marty Lipińskiej postać Teresy Plińskiej w filmie Nad Niemnem. Na ekranach telewizyjnych na stałe zagościła w 1988 biorąc udział w pierwszej telenoweli „W labiryncie”. W późniejszych latach grała również w popularnych serialach „Klan” oraz „Samo życie”.
Urodziła się i dorastała w Rypinie jako jedyna córka i jedno z pięciorga dzieci Ireny (z domu Mroczyńskiej) i Romana Deców. Jej matka była przewodniczącą Ligi Kobiet, pracującą w Polskim Czerwonym Krzyżu, a ojciec był instruktorem szachowym. Miała czterech braci: trzech starszych – Adama Mariana (1934-2010), Andrzeja (1937) i Ryszarda (1941) oraz młodszego Piotra (1945). W 1955 zmarła jej matka, wtedy ze względu na trudną sytuację rodziny, w wieku 12 lat Ewa na kilkanaście miesięcy trafiła do domu dziecka, a potem, wraz z młodszym bratem, przeniesiono ją do Domu Młodzieży „Młody Las” w Toruniu. Po ukończeniu Technikum Przemysłu Cukrowniczego, rozpoczęła studia w krakowskiej PWST.
Po ukończeniu studiów, w 1966 zaproponowano jej angaż w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej, gdzie grała w sezonie 1966/1967. Później występowała na scenach w całym kraju; od sezonu 1967/1968 przez dziesięć lat była związana ze sceną Teatru Śląskiego im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach. Od 1977 zamieszkała w Warszawie, od sezonu 1977/1978 miała angaż w Teatrze Dramatycznym, skąd w 1989 przeszła do Teatru Ochoty. W sezonie 2000/2001 występowała na deskach Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu.
Przygoda Ewy Decówny z filmem rozpoczęła w 1979 się od gry w jednym z odcinków cyklu filmowego „Sytuacje rodzinne”. Spośród granych ról największą popularność przyniosła jej mistrzowsko zagrana u boku Marty Lipińskiej postać Teresy Plińskiej w filmie Nad Niemnem. Na ekranach telewizyjnych na stałe zagościła w 1988 biorąc udział w pierwszej telenoweli „W labiryncie”. W późniejszych latach grała również w popularnych serialach „Klan” oraz „Samo życie”.
