Ewa Skwara
Filolog klasyczny, latynista, tłumacz, profesor UAM w Poznaniu.
Zajmuje się teatrem antycznym i jego szeroko pojętą recepcją, uwzględniającą także operę i film. Jej pracom badawczym nad komedią rzymską towarzyszą obszernie komentowane przekłady sztuk Plauta i Terencjusza, które z kolei inspirują ją do podejmowania tematyki związanej z teorią przekładu. W kręgu zainteresowań pozostaje także teatr średniowieczny i renesansowy, a poza komedią również inne dzieła posługujące się komizmem jako kategorią estetyczną („Sztuka kochania” Owidiusza). Laureata konkursów o granty badawcze i stypendia naukowe, uhonorowana nagrodą miesięcznika „Literatura na Świecie” za najlepszy przekład poezji (”Komedie” Plauta, 2003). Autorka książek: „Plaut i Terencjusz w polskiej komedii oświeceniowej” (1996), „Historia komedii rzymskiej” (2001), „Wesołe zdarzenie w drodze na forum (współautorstwo, 2009). Przekłady: Plaut, „Komedie” (t. 1-3, 2002-2004), Terencjusz, „Komedie” (t.1-2, 2005-2006), Owidiusz, „Sztuka kochania” (2008).
