Helena Puchniewska
Aktorka teatralna i filmowa.
Urodziła się 12 lipca 1891 w Warszawie – 8 sierpnia 1971 w Pełkini k. Jarosławia.
Prawdopodobnie zadebiutowała w 1908. Później grała w teatrach Lublina, Warszawy, Kijowa, Wilna Sosnowca, Grodna, Łodzi (Teatr Miejski, ok. 1927-28), Częstochowy (Teatr Kameralny, ok. 1937).
Kilkakrotnie występowała w Kaliszu. Po raz pierwszy z zespołem J. Jerzyńskiego w Teatrze Letnim w Ogródku Warszawskim (5 lipca - 5 września 1912).
W czasie okupacji nie występowała, pracując w kuchni dla aktorów ZASP. Po wojnie grała w teatrach łódzkich: Powszechnym TUR (1945-46, 1949), Wojska Polskiego (1946-49), Teatrze "Osa" (1949-54), Teatrze Satyryków (1954). Od 1957 aż do 1966 związana była z Teatrem Ziemi Rzeszowskiej (od 1959 Teatrem Wandy Siemaszkowej).
Wystąpiła w drugoplanowych rolach w pierwszych powojennych filmach polskich. Pamiętne epizody stworzyła w filmach L. Buczkowskiego, w „Zakazanych piosenkach” (1946) - handlarka "rąbanką" w pociągu, oraz w „Skarbie” (1948) - Jagusia ze słuchowiska radiowego Antoś Migdał nie wrócił.
Prawdopodobnie zadebiutowała w 1908. Później grała w teatrach Lublina, Warszawy, Kijowa, Wilna Sosnowca, Grodna, Łodzi (Teatr Miejski, ok. 1927-28), Częstochowy (Teatr Kameralny, ok. 1937).
Kilkakrotnie występowała w Kaliszu. Po raz pierwszy z zespołem J. Jerzyńskiego w Teatrze Letnim w Ogródku Warszawskim (5 lipca - 5 września 1912).
W czasie okupacji nie występowała, pracując w kuchni dla aktorów ZASP. Po wojnie grała w teatrach łódzkich: Powszechnym TUR (1945-46, 1949), Wojska Polskiego (1946-49), Teatrze "Osa" (1949-54), Teatrze Satyryków (1954). Od 1957 aż do 1966 związana była z Teatrem Ziemi Rzeszowskiej (od 1959 Teatrem Wandy Siemaszkowej).
Wystąpiła w drugoplanowych rolach w pierwszych powojennych filmach polskich. Pamiętne epizody stworzyła w filmach L. Buczkowskiego, w „Zakazanych piosenkach” (1946) - handlarka "rąbanką" w pociągu, oraz w „Skarbie” (1948) - Jagusia ze słuchowiska radiowego Antoś Migdał nie wrócił.
