Henryk Szaro

Reżyser
Urodził się 21 października 1900 w Warszawie. Zmarł 8 sierpnia 1942 w Warszawie.
Właściwie: Henoch Szapiro. Polski reżyser filmowy i teatralny oraz scenarzysta żydowskiego pochodzenia. Jeden z ważniejszych polskich reżyserów epoki kina niemego.
Gimnazjum skończył w Saratowie, a następnie Instytut Inżynierów Komunikacji w Piotrogrodzie. Był także absolwentem szkoły przy Teatrze Narodowym w Piotrogrodzie. Sam Szaro twierdził, że był uczniem Wsiewołoda Meyerholda w Moskwie. następnie pracował w piotrogrodzkich teatrach. W 1923 roku związał się z kabaretem rosyjskich emigrantów w Berlinie "Sinaja ptica" (Niebieski ptak). Gdy w 1924 przyjechał wraz z tym kabaretem do Warszawy - osiadł tu na stałe. Był kierownikiem artystycznym "Stańczyka" i jednocześnie związał się z filmem.
Jego reżyserki debiut miał miejsce w 1925 roku w filmie Rywale. Od 1930 roku realizował już filmy dźwiękowe. Był zaangażowany w tworzenie i organizację życia filmowego w Polsce. W 1927 roku był współzałożycielem Polskiego Związku Producentów Filmowych, w roku 1929 został członkiem honorowym francuskiego Union des Artistes Cinematographiques w Nicei. W 1936 wystąpił z PZPF i założył Stowarzyszenie Realizatorów i Techników Filmowych.
Gdy wybuchła II wojna światowa wyjechał do Wilna. W połowie 1942 roku wrócił do Warszawy, gdzie mieszkał na ul. Pańskiej na terenie getta warszawskiego. W nocy z 8 na 9 czerwca 1942 roku[1] został wyciągnięty z mieszkania przy ulicy Pańskiej wraz z teściem Goldmanem i zastrzelony na ulicy. Jego drugą prawdopodobną datą śmierci jest 17 kwietnia[1]. Podawane są także inne daty urodzin (1 stycznia 1900) i śmierci (17 kwietnia, 6 czerwca, 6 września 1942).

Oprac. Edyta Kosik
Źródło:
Wikipedia

Książka tygodnia

Teatr, który nadchodzi
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria Sp. z o.o.
Dariusz Kosiński

Trailer tygodnia

La Phazz
Julieta Gascón i Jose Antonio Puchades
W "La Phazz" udało się twórcom z "La ...