Ignacy Machowski

Aktor teatralny, filmowy, telewizyjny, radiowy i dubbingowy, lektor.
Urodził się 5 lipca 1920 w Rzeszowie. Zmarł 11 stycznia 2001 w Warszawie.
Jedną z pierwszych ról był Wernyhora w „Weselu”.
Od 1950 pracował we Wrocławiu i w Warszawie gdzie zagrał Włodzimierza Lenina w sztuce Nikołaja Pogodina „Człowiek z karabinem” w reż. Bohdana Korzeniewskiego w Teatrze Narodowym (26 października 1954). W Teatrze Wybrzeże w Gdańsku wystąpił w spektaklu „Ladacznica z zasadami” Jeana-Paula Sartre’a w reż. Zygmunta Hübnera (12 czerwca 1956).
Lata pięćdziesiąte były szczególnie płodne w kreacje filmowe. Uznano wówczas Machowskiego za „mistrza drugiego planu”. Wystąpił w Popiele i diamencie Wajdy, Cieniu i Pociągu Kawalerowicza, w Eroice Munka, a także w Pętli Hasa. Tymi rolami wpisał się na trwałe w ikony „polskiej szkoły filmowej”.

W Łodzi również spotkał Machowski ponownie Kazimierza Dejmka, który był dyrektorem Teatru Nowego, a przed laty, w Rzeszowie – kolegą z ławki w studiu aktorskim. Właśnie w Łodzi na długie już lata związał się z tym reżyserem, co zaowocowało wielkimi i cenionymi rolami tak przez krytykę, jak i publiczność. W Teatrze Nowym wystąpił m.in. w inscenizacjach dzieł staropolskich np. w „Historyi o chwalebnym zmartwychwstaniu pańskim” zagrał sześć ról.
W Teatrze Narodowym Machowski zagrał znów w staropolszczyźnie, ale stworzył także nowe role, które przyniosły sukces tak jemu samemu, jak Kazimierzowi Dejmkowi i Scenie Narodowej. W 1962 zagrał rolę tytułową w „Słowie o Jakubie Szeli” Brunona Jasieńskiego nagrodzoną przez ministra kultury i sztuki. W 1967 roku wystąpił jako doktor w pamiętnych „Dziadach”, po których władze usunęły Dejmka ze Sceny Narodowej.
Na ten czas przypada także bodaj najważniejsza rola filmowa Machowskiego: Markiz d’Arquien, tytułowy „Ojciec królowej” w filmie Wojciecha Solarza.
W 2000 zagrał swoją ostatnią rolę – doradcę króla Heroda – Ireneusza w „Biwaku pod gołym niebem” Mariana Pankowskiego w reż. Jana Kulczyńskiego.
Ignacy Machowski ogółem w teatrze zagrał ponad sześćset ról, przeszło pięćdziesiąt ról filmowych, ponad sto w Teatrze Telewizji i tysiące w spektaklach radiowych. Wiele z nich przeszło na stałe do historii polskiego teatru i filmu.
Był trzykrotnie żonaty. Jego trzecią żoną była lekarka Zofia Dramińska-Machowska (1962). Ojciec aktora Krzysztofa Machowskiego, skrzypaczki Marii Machowskiej i Jerzego Machowskiego (ur. 1991). Brat rzeźbiarza Leona Machowskiego.

Książka tygodnia

Teatr, który nadchodzi
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria Sp. z o.o.
Dariusz Kosiński

Trailer tygodnia

La Phazz
Julieta Gascón i Jose Antonio Puchades
W "La Phazz" udało się twórcom z "La ...