Jan Kurnakowicz
Aktor teatralny, filmowy, radiowy i telewizyjny.
Urodził się 27 stycznia 1901 w Wilnie. Zmarł 4 października 1968 w Warszawie.
Aktor teatralny specjalizujący się w rolach charakterystycznych. Na scenie występował od dziesiątego roku życia. W latach 1921-25 występował w Wilnie, następnie w Warszawie: w sezonie 1925/26 w Teatrze im. Bogusławskiego, od 1926 w Teatrze Letnim, w latach 1934-36 na scenach TKKT, a w 1936-39 w Teatrze Polskim i Małym. Sławę przyniosła mu grana w 1928 w Teatrze Narodowym rola Kaspra w sztuce "Majster i czeladnik". Lata wojny spędził w Wilnie, w latach 1939-41 występował w miejscowym Teatrze Polskim. Później pracował m. in. jako szatniarz. W 1944 występował w Polskim Teatrze Dramatycznym w Wilnie. W latach 1945-46 występował w Teatrze im. Jaracza w Olsztynie, w 1946 w Teatrze Kameralnym Domu Żołnierza w łodzi, w latach 1946-47 w Teatrze Dolnośląskim we Wrocławiu, w latach 1947-50 w Miejskich Teatrach Dramatycznych w Krakowie. W latach 1951-62 występował w Teatrze Narodowym w Warszawie. Musiał przedwcześnie ustąpić ze sceny w związku z postępującym zanikiem pamięci. Występował często w słuchowiskach radiowych i jako recytator.
Aktor teatralny specjalizujący się w rolach charakterystycznych. Na scenie występował od dziesiątego roku życia. W latach 1921-25 występował w Wilnie, następnie w Warszawie: w sezonie 1925/26 w Teatrze im. Bogusławskiego, od 1926 w Teatrze Letnim, w latach 1934-36 na scenach TKKT, a w 1936-39 w Teatrze Polskim i Małym. Sławę przyniosła mu grana w 1928 w Teatrze Narodowym rola Kaspra w sztuce "Majster i czeladnik". Lata wojny spędził w Wilnie, w latach 1939-41 występował w miejscowym Teatrze Polskim. Później pracował m. in. jako szatniarz. W 1944 występował w Polskim Teatrze Dramatycznym w Wilnie. W latach 1945-46 występował w Teatrze im. Jaracza w Olsztynie, w 1946 w Teatrze Kameralnym Domu Żołnierza w łodzi, w latach 1946-47 w Teatrze Dolnośląskim we Wrocławiu, w latach 1947-50 w Miejskich Teatrach Dramatycznych w Krakowie. W latach 1951-62 występował w Teatrze Narodowym w Warszawie. Musiał przedwcześnie ustąpić ze sceny w związku z postępującym zanikiem pamięci. Występował często w słuchowiskach radiowych i jako recytator.
