Janusz Mazanek
Aktor teatralny, telewizyjny, filmowy i radiowy, reżyser teatralny.
Urodził się 9 lipca 1901 w Krzeszowicach. Zmarł 9 kwietnia 1988 w Łodzi.
Urodził się 9 lipca 1901 w Krzeszowicach, ówcześnie znajdujących się na terenie Austro-Węgier (ob. w woj. małopolskim, pow. krakowski). Jako aktor zadebiutował 21 września 1918 rolą drugiego kamerdynera w spektaklu Przyjaciele Aleksandra Fredry w reż. Mariana Jednowskiego na deskach Teatru Miejskiego im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.
Występował na scenach teatrów Krakowa, Poznania, Wilna, Bydgoszczy, Katowic, Lublina i Torunia. W latach 1934–1951 pracował poza teatrem. W latach 1951–1955 grał w Teatrach Dramatycznych we Wrocławiu, a w latach 1955–1958 w Teatrze Polskim w Poznaniu. Następnie związał się na stałe ze scenami teatrów łódzkich. Grał i reżyserował w Teatrze im. Stefana Jaracza (1958–1963) oraz w Teatrze Powszechnym (1963–1979). Był działaczem i zasłużonym członkiem ZASP.
Występował również w Teatrze Telewizji, m.in. w spektaklach: Kowal, pieniądze i gwiazdy Jerzego Szaniawskiego w reż. Henryka Drygalskiego (1958), Z krainy wielkiej bałwanii Sławomira Mrożka w reż. Stefana Drewicza (1958), Dama pikowa Aleksandra Puszkina w reż. Ireneusza Kanickiego (1964), Zamach Irwina Shawa w reż. Romana Sykały (1969), Henryk V Williama Szekspira w reż. Macieja Zenona Bordowicza (1970), Biała zaraza Karla Čapka w reż. Laco Adamíka (1973) oraz w przedstawieniach w reż. Tadeusza Junaka – Obłomow według Iwana Gonczarowa (1977) i Colas Breugnon Romaina Rollanda (1981).
Urodził się 9 lipca 1901 w Krzeszowicach, ówcześnie znajdujących się na terenie Austro-Węgier (ob. w woj. małopolskim, pow. krakowski). Jako aktor zadebiutował 21 września 1918 rolą drugiego kamerdynera w spektaklu Przyjaciele Aleksandra Fredry w reż. Mariana Jednowskiego na deskach Teatru Miejskiego im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.
Występował na scenach teatrów Krakowa, Poznania, Wilna, Bydgoszczy, Katowic, Lublina i Torunia. W latach 1934–1951 pracował poza teatrem. W latach 1951–1955 grał w Teatrach Dramatycznych we Wrocławiu, a w latach 1955–1958 w Teatrze Polskim w Poznaniu. Następnie związał się na stałe ze scenami teatrów łódzkich. Grał i reżyserował w Teatrze im. Stefana Jaracza (1958–1963) oraz w Teatrze Powszechnym (1963–1979). Był działaczem i zasłużonym członkiem ZASP.
Występował również w Teatrze Telewizji, m.in. w spektaklach: Kowal, pieniądze i gwiazdy Jerzego Szaniawskiego w reż. Henryka Drygalskiego (1958), Z krainy wielkiej bałwanii Sławomira Mrożka w reż. Stefana Drewicza (1958), Dama pikowa Aleksandra Puszkina w reż. Ireneusza Kanickiego (1964), Zamach Irwina Shawa w reż. Romana Sykały (1969), Henryk V Williama Szekspira w reż. Macieja Zenona Bordowicza (1970), Biała zaraza Karla Čapka w reż. Laco Adamíka (1973) oraz w przedstawieniach w reż. Tadeusza Junaka – Obłomow według Iwana Gonczarowa (1977) i Colas Breugnon Romaina Rollanda (1981).
