Ludwik Flaszen

Krytyk teatralny, pisarz, eseista, teatrolog i reżyser.
Urodził się 14 czerwca 1930 w Krakowie.
Współpracownik Jerzego Grotowskiego, współzałożyciel i kierownik literacki Teatru 13 Rzędów (później Teatru Laboratorium).
Urodził się w rodzinie żydowskiej. Syn Feliksa (1893–1975) i Józefy z domu Frischer (1900–1992). Okres II wojny światowej spędził w Związku Radzieckim.
Pracował w redakcji Życia Literackiego, był kierownikiem literackim Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Zainicjował dyskusję o schematyzmie literatury socrealizmu (1952) oraz krytykował upraszczanie w rozliczaniu stalinowskiej przeszłości (po 1956). W 1953 podpisał rezolucję ZLP w sprawie procesu krakowskiego. Debiut literacki Głowa i mur (1958) zatrzymany przez cenzurę PRL.
W latach 1980–1982 dyrektor Teatru Laboratorium. Od 1984 mieszka w Paryżu. Prowadzi staże teatralne i reżyseruje (m.in. Biesy albo Mały Plutarch żywotów nieudanych według Fiodora Dostojewskiego, Teatr Stary, Kraków, 1995). Współpracuje z Instytutem im. Jerzego Grotowskiego oraz miesięcznikiem Odra. W 2009 zasiadał w komitecie honorowym Roku Grotowskiego 2009.
10 maja 2000 Ludwik Flaszen został odznaczony przez prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.
12 stycznia 2009 z rąk Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bogdana Zdrojewskiego odebrał Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Autor szkiców o teatrze, m.in.: Cyrograf (1971, 1974, 1996), Cirographe, Paryż, 1989 (wyd. francuskie), Teatr skazany na magię (1983), wraz z Carlą Pollastrelli wyd. włoskie Il Teatr Laboratorium di Jerzy Grotowski 1959–1969, testi e materiali di Jerzy Grotowski e Ludwik Flaszen con un scritto di Eugenio Barba, Pontedera, 2001.

Książka tygodnia

Teatr, który nadchodzi
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria Sp. z o.o.
Dariusz Kosiński

Trailer tygodnia

La Phazz
Julieta Gascón i Jose Antonio Puchades
W "La Phazz" udało się twórcom z "La ...