Stanisław Woliński

Aktor, śpiewak, dyrektor i kierownik artystyczny teatrów.
Urodził się 7 lipca 1892 w Sosnowcu, zmarł 6 kwietnia 1968 w Warszawie.
Na scenie debiutował w 1910 roku, w filmie w 1924 roku.
Po ukończeniu sześciu klas szkoły realnej uczęszczał do szkoły dramatycznej Michała Przybyłowicza w Krakowie. Debiutował, według własnej relacji, w 1910 w zespole J. Kratochwila i S. Cieszkowskiego. Należał do objazdowych zespołów m.in. J. Myszkowskiego, J. Puchniewskiego, B. Bolesławskiego. W marcu 1912 występował z zespołem teatru wileńskiego w Petersburgu, w sez. 1914/15 w warszawskim Teatrze Małym, a wiosną 1915 z tym zespołem w Wilnie.
Podczas I wojny świat. był wg własnej relacji, zaangażowany w ros. operetce w Odessie, a nast. w pol. zespole Nowości pod kier. W. Rapackiego (syna) w Kijowie. Wrócił do Warszawy w 1918 i rozpoczął występy w t. Mozaika, w którym pozostał też w 1919. W sez. 1919/20 występował w zespole H. Czarneckiego w Sosnowcu, w 1921 w Grodnie oraz w warsz. T. Nowości pod dyr. L. Hellera, wiosną 1922 w T. Nowości w Krakowie, a od sierpnia znów w warszawskim Teatrze Nowości, z którym związany był do 1924. W tym czasie okresowo występował też w warsz. T. Nowym oraz w różnych objazdowych zespołach operetkowych, z którymi współpracował też w następnych sezonach. Dłużej pracował w operetce w Poznaniu (zima 1924/25) i w Wilnie (sez. 1925/26). Od maja do sierpnia 1926 był kier. artyst. warsz. t. Eldorado, a od lipca 1927 do sierpnia 1928 t. Mignon. W 1929-30 występował nadal w Warszawie w t. Hollywood. Od 16 do 29 X 1930 był dyr. kabaretu Rajski Ptak. W 1932 grał w t. Mignon, w 1935 w t. Wielka Rewia, 1937-38 w T. 815 (z którym był też na występach w Gdańsku), w 1938 w Cyruliku Warszawskim, a ponadto często brał udział w objazdach zespołów operetkowych. Podczas II wojny świat. przebywał w Warszawie i występował w t. jawnych: Stara Mewa (1940-41), Figaro (1941-43), Melodia, Maska i Nowy (1944). Po zakończeniu wojny działał najpierw w zespołach objazdowych. W sez. 1947/48 występował w T. Syrena w Łodzi, potem współpracował z filmem, a od 1949 do 1960 był stale zaangażowany w T. Syrena w Warszawie. Najczęściej występował w programach rewiowych, ponadto w operetkach w rolach charakterystycznych, takich jak: Pomarel ("Cnotliwa Zuzanna"), Arcykapłan ("Żółty kaftan"), Książę ("Księżniczka czardasza"). W T. Syrena grał też w komediach i wodewilach, m.in. Tytusa ("Bliźniak"), Grzegorza ("Żołnierz królowej Madagaskaru"), Jasmina ("Madame Sans Gene"), Barmana ("Jim strzela pierwszy"). Występował w filmach i programach radiowych.

rk
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego

Książka tygodnia

Twórcza zdrada w teatrze. Z problemów inscenizacji prozy literackiej
Wydawnictwo Naukowe UKSW
Katarzyna Gołos-Dąbrowska

Trailer tygodnia

Łabędzie
chor. Tobiasz Sebastian Berg
„Łabędzie", spektakl teatru tańca w c...