Tacjanna Wysocka

Polska tancerka, choreograf, pedagog i teoretyk baletu, publicystka.
Urodziła się 31 stycznia 1894 w Moskwie. Zmarła 2 kwietnia 1970 w Warszawie.
Pochodziła z polsko-rosyjskiej rodziny o zamiłowaniach artystycznych. Absolwentka Uniwersytetu Smolnego w Sankt Petersburgu. W 1911 roku wstąpiła do petersburskiego Instytutu Gimnastyki Rytmicznej, przygotowującego do rzadkiego w początkach XX wieku zawodu rytmiczki. Po wybuchu rewolucji październikowej wyjechała do Polski, do Warszawy i wraz z mężem Stefanem Wysockim otworzyła Szkołę Umuzykalnienia, a później Teatr Sztuki Tanecznej[1]. Do wybuchu II wojny światowej kierowany przez nią zespół występował m.in. w warszawskim Qui Pro Quo, a także w filmach oraz gościnnie za granicą. Występowała w rewii paryskiej Casino de Paris[1]. Była też wykładowcą w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej (PIST) w Warszawie. Po 1945 r. pracowała jako baletmistrz w częstochowskim Teatrze Miejskim. Następnie była choreografem w Teatrze im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach. W latach 1946-51 założyła i prowadziła Szkołę Tańca Scenicznego, która to przekształciła się w Szkołę Baletową – najpierw z siedzibą w Sosnowcu, a następnie w Bytomiu. Szkoła ta – obecnie Ogólnokształcąca Szkoła Baletowa w Bytomiu – jest najstarszą placówką tego typu w Polsce. Po upaństwowieniu szkoły w 1951 roku Tacjanna Wysocka była jej kierownikiem artystycznym. W 1952 roku powróciła do Warszawy. Wykładała gimnastykę artystyczną w Akademii Wychowania Fizycznego. Pod koniec życia poświęciła się pracy publicystycznej na temat historii tańca i krytyce tańca.

Źródło: Wikipedia

Książka tygodnia

Teatr, który nadchodzi
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria Sp. z o.o.
Dariusz Kosiński

Trailer tygodnia

La Phazz
Julieta Gascón i Jose Antonio Puchades
W "La Phazz" udało się twórcom z "La ...