Tadeusz Kański
Aktor, reżyser filmowy, scenarzysta.
Tadeusz Kański
Właściwie: Tadeusz Drohomirecki, także Hartman.
Urodził się 19 lipca 1902 w Raju k. Brzeżan, zmarł 5 sierpnia 1950 w Warszawie.
Studiował architekturę na Politechnice Lwowskiej, równocześnie uczył się aktorstwa w szkole dramatycznej. Następnie wyjechał do Włoch, uzupełniał tam studia w obu dziedzinach. Od 1926 grał w filmach wytwórni S. Pittalugi w Turynie. Po powrocie do kraju grał w filmach polskich, byl też scenarzystą filmu "Sygnały". Uczył się w szkole dramatycznej we Lwowie i występował w teatrach we Lwowie i w Warszawie. W czasie wojny, po zamachu Igo Syma, został wraz z innymi aktorami wywieziony do Oświęcimia, gdzie organizował występy artystyczne. Brał udział w powstaniu warszawskim. Koniec wojny spędził w Zakopanem, gdzie zaraz po wyzwoleniu brał aktywny udział w organizowaniu życia kulturalnego. Od 1945 był dyrektorem okręgu pomorskiego Polskiego Radia. W 1947 objął stanowisko zastępcy dyrektora naczelnego Państwowego Przedsiębiostwa "Film Polski". Według informacji Jerzego Kawalerowicza, po fiasku realizacji filmu "Ślepy Tor" (film nie był rozpowszechniany), Kański przez kilka miesięcy przebywał w obozie pracy-kamieniołomach. Następnie przeszedł do działu realizacji filmów i zrealizował film "Czarci żleb". Zajmował się przekładami dramatów, był autorem stuki "S.O.S.", pisał słuchowiska radiowe.
rk
Źródło: Słownik Biograficzny Polskiego Teatru
Właściwie: Tadeusz Drohomirecki, także Hartman.
Urodził się 19 lipca 1902 w Raju k. Brzeżan, zmarł 5 sierpnia 1950 w Warszawie.
Studiował architekturę na Politechnice Lwowskiej, równocześnie uczył się aktorstwa w szkole dramatycznej. Następnie wyjechał do Włoch, uzupełniał tam studia w obu dziedzinach. Od 1926 grał w filmach wytwórni S. Pittalugi w Turynie. Po powrocie do kraju grał w filmach polskich, byl też scenarzystą filmu "Sygnały". Uczył się w szkole dramatycznej we Lwowie i występował w teatrach we Lwowie i w Warszawie. W czasie wojny, po zamachu Igo Syma, został wraz z innymi aktorami wywieziony do Oświęcimia, gdzie organizował występy artystyczne. Brał udział w powstaniu warszawskim. Koniec wojny spędził w Zakopanem, gdzie zaraz po wyzwoleniu brał aktywny udział w organizowaniu życia kulturalnego. Od 1945 był dyrektorem okręgu pomorskiego Polskiego Radia. W 1947 objął stanowisko zastępcy dyrektora naczelnego Państwowego Przedsiębiostwa "Film Polski". Według informacji Jerzego Kawalerowicza, po fiasku realizacji filmu "Ślepy Tor" (film nie był rozpowszechniany), Kański przez kilka miesięcy przebywał w obozie pracy-kamieniołomach. Następnie przeszedł do działu realizacji filmów i zrealizował film "Czarci żleb". Zajmował się przekładami dramatów, był autorem stuki "S.O.S.", pisał słuchowiska radiowe.
rk
Źródło: Słownik Biograficzny Polskiego Teatru
