Wiesław Gorecki
Krytyk teatralny i muzyczny, dramaturg, reżyser, pedagog.
Urodził się 23 grudnia 1903 w Czerniowcach. Zmarł 13 kwietnia 1981 w Krakowie.
W latach trzydziestych był m. in. recenzentem teatralnym i muzycznym Gazety Literackiej, Expressu Ilustrowanego, Przeglądu Teatralnego, Filmowego i Radiowego, Ostatnich Wiadomości Porannych, rozgłośni Polskiego Radia w Krakowie (pseudonim "wigo"). Od 1933 sekretarzem Związku Literatów, współzałożycielem zespołu literacko- teatralnego "Mikroscenka" (1934), w którym wystawiono m. in. trzy jego jednoaktówki – „Oszust”, „Bunt”, „Winda”; w 1938 został sekretarzem Krakowskiej Konfraterni Teatralnej, następnie współzałożycielem (z Tadeuszem Kudlińskim) i wykładowcą aktorskiego "Studia 39", działającego pod patronatem Związku Literatów, reżyserem zespołów robotniczych. W okresie okupacji hitlerowskiej działał w podziemiu kulturalnym na terenie Krakowa. Od 1939 wykładał na tajnych kursach teatralnych. W 1943 założył we własnym mieszkaniu przy pl. Kleparskim 5 - teatrzyk konspiracyjny, zwany Teatrem Jednoaktówek, w którym wystawił m. in. "Miłość czystą u kąpieli morskich" Norwida, ponadto współdziałał z Teatrem Podziemnym Adama Mularczyka, gdzie reżyserował "Niespodziankę" Rostworowskiego. Po wyzwoleniu nadal działał w Krakowie, był recenzentem Dziennika Polskiego, Frontu Teatralnego, Listów z Teatru, współzałożycielem i wykładowcą Studia Starego Teatru, wieloletnim pedagogiem krakowskiej szkoły dramatycznej (historia teatru i literatury, analiza tekstu), autorem krótkich utworów dramatycznych i opowiadań historycznych "W jasyrze".
Źródło: Almanach sceny polskiej 1980/81
W latach trzydziestych był m. in. recenzentem teatralnym i muzycznym Gazety Literackiej, Expressu Ilustrowanego, Przeglądu Teatralnego, Filmowego i Radiowego, Ostatnich Wiadomości Porannych, rozgłośni Polskiego Radia w Krakowie (pseudonim "wigo"). Od 1933 sekretarzem Związku Literatów, współzałożycielem zespołu literacko- teatralnego "Mikroscenka" (1934), w którym wystawiono m. in. trzy jego jednoaktówki – „Oszust”, „Bunt”, „Winda”; w 1938 został sekretarzem Krakowskiej Konfraterni Teatralnej, następnie współzałożycielem (z Tadeuszem Kudlińskim) i wykładowcą aktorskiego "Studia 39", działającego pod patronatem Związku Literatów, reżyserem zespołów robotniczych. W okresie okupacji hitlerowskiej działał w podziemiu kulturalnym na terenie Krakowa. Od 1939 wykładał na tajnych kursach teatralnych. W 1943 założył we własnym mieszkaniu przy pl. Kleparskim 5 - teatrzyk konspiracyjny, zwany Teatrem Jednoaktówek, w którym wystawił m. in. "Miłość czystą u kąpieli morskich" Norwida, ponadto współdziałał z Teatrem Podziemnym Adama Mularczyka, gdzie reżyserował "Niespodziankę" Rostworowskiego. Po wyzwoleniu nadal działał w Krakowie, był recenzentem Dziennika Polskiego, Frontu Teatralnego, Listów z Teatru, współzałożycielem i wykładowcą Studia Starego Teatru, wieloletnim pedagogiem krakowskiej szkoły dramatycznej (historia teatru i literatury, analiza tekstu), autorem krótkich utworów dramatycznych i opowiadań historycznych "W jasyrze".
Źródło: Almanach sceny polskiej 1980/81
